Wiek nihilizmu: Chrześcijaństwo od Wielkiej Wojny do wojen kulturowych

Opinie czytelników

Książka „Wiek nihilizmu” autorstwa ks. Johna Stricklanda oferuje dogłębną analizę historyczną nihilizmu i jego wpływu na cywilizację zachodnią, łącząc go z ideologiami takimi jak nazizm, komunizm i liberalizm. Przez pryzmat tradycyjnego chrześcijaństwa książka bada, w jaki sposób zmiany filozoficzne i kulturowe w ciągu ostatniego stulecia przyczyniły się do obecnych problemów społecznych, jednocześnie opowiadając się za powrotem do wczesnego chrześcijaństwa jako potencjalnym lekarstwem. Recenzenci podkreślają jej naukowe podejście, głębię informacji i zdolność do łączenia dawnych ideologii z obecnymi problemami, choć książka jest czasami postrzegana jako ponura i trudna do czytania.

Dobrze zbadana i udokumentowana, zapewnia kompleksowy przegląd historii XX wieku, skutecznie łączy ruchy kulturowe i polityczne, przystępnie, ale dogłębnie napisana, wnikliwa analiza konsekwencji idei, polecana dla tych, którzy szukają głębszego zrozumienia współczesnych problemów społecznych.

Książka może być przygnębiająca ze względu na swoją treść, trudna do przeczytania bez wcześniejszej znajomości serii, brakuje konkretnych rozwiązań współczesnych problemów poza powrotem do ortodoksyjnego chrześcijaństwa, a niektóre sekcje mogłyby skorzystać z dalszej eksploracji.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Age of Nihilism: Christendom from the Great War to the Culture Wars

Zawartość książki:

W tym ostatnim tomie serii John Strickland opowiada historię najbardziej burzliwego stulecia chrześcijaństwa.

Gdy nihilizm zaczął rzucać swój groźny cień w przededniu pierwszej wojny światowej, samozwańczy „antychryst” Friedrich Nietzsche i uparcie chrześcijański Fiodor Dostojewski roztoczyli złowieszcze wizje tego, czym stanie się Zachód, gdy „Bóg umrze”, a każdy czyn moralny stanie się dozwolony. Choć wojna totalna zdawała się potwierdzać te przewidywania, w jej następstwie powstał projekt odbudowy utopii za pomocą świeckich ideologii, które w przypadku nazizmu jeszcze bardziej otworzyły otchłań.

Komunizm i liberalizm pozostały po II wojnie światowej, aby rywalizować o ostateczną dominację, ale obu ostatecznie nie udało się zastąpić utraconej transcendencji głębokiej przeszłości Zachodu z pierwszego tysiąclecia. Gdy rozpoczął się XXI wiek, utopia była tak nieuchwytna jak zawsze, a kultura raju po raz kolejny wezwała cywilizację wyczerpaną wiekami sekularyzmu.