Ocena:
Książka bada złożone relacje między ludźmi a jeleniami, wplatając osobiste narracje, badania i różne perspektywy kulturowe. Podczas gdy wielu czytelników docenia dogłębność badań i piękny styl pisania, opinie są podzielone, jeśli chodzi o skupienie się na książce i jej atrakcyjność, a niektórzy uważają, że jest ona zbyt skoncentrowana na polowaniach lub określonych regionach.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i napisana
⬤ pięknie wykonana proza
⬤ zawiera informacje na temat ekologii i historii jeleni
⬤ oferuje świeże spojrzenie na relacje człowiek-jeleń
⬤ angażuje różne źródła i punkty widzenia
⬤ zachęca do refleksji i głębszych badań nad interakcjami z dziką przyrodą.
⬤ Skupienie się na zbyt specyficznym regionie (wschodnie USA)
⬤ niektórzy czytelnicy uznali, że zbytnio koncentruje się na polowaniu
⬤ niektóre sekcje były postrzegane jako pseudo-profesjonalne lub nie angażujące
⬤ niektórzy uważali, że jest zbyt głęboki lub gęsty, co utrudnia utrzymanie zainteresowania.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Age of Deer
Mistrzowska hybryda pisarstwa przyrodniczego i kulturoznawstwa, która bada nasz związek z jeleniami i zaprasza czytelników do kontemplacji paradoksów tego, jak ludzie wchodzą w interakcje ze światem przyrody i jak go kształtują.
Jelenie od tysiącleci stanowią ważną część świata zamieszkiwanego przez ludzi. Są jednymi z niewielu dużych zwierząt, które mogą rozwijać się w naszej obecności. W XXI wieku nasze relacje są pełne sprzeczności: Polujemy na nie i chronimy je; usuwamy je z przedmieść, jednocześnie czyniąc z nich ikonę dzikiej przyrody; postrzegamy je zarówno jako ofiary, jak i szkodniki. Nie ma jednak wątpliwości, że mamy związek z jeleniami: w mitologii i historii, w ekosystemach biologicznych i cyfrowych, w miastach i lasach.
Zagłębiając się w historyczne korzenie tych splątanych postaw i tego, jak odgrywają się one w teraźniejszości, Erika Howsare obserwuje naukowców chwytających i obroży płowe; myśliwych pokazujących swoje trofea; tłumacza muzealnego uczącego historii Ameryki podczas garbowania skóry jelenia; oficera kontroli zwierząt zbierającego zwłoki jeleni zabitych przez snajperów; oraz kobietę hodującą osierocone płowe w butelce na swoim podwórku. Relacjonując te historie, Howsare zawsze zwraca uwagę na szerszy obraz: Dlaczego patrzymy na jelenie w taki, a nie inny sposób i co te zwierzęta mówią o ludzkim zaangażowaniu w świat przyrody?
