Wiek ateistów: Jak staramy się żyć od śmierci Boga

Opinie czytelników

„Wiek ateistów” Petera Watsona to kompleksowe badanie ewolucji myśli ateistycznej po ogłoszeniu przez Nietzschego »śmierci Boga«. Książka stara się połączyć różne filozofie, dzieła literackie i artystyczne, które pojawiły się w w dużej mierze świeckim świecie. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej rozległość i głębię badań, inni krytykują jej organizację, postrzegane uprzedzenia i brak spójnej narracji.

⬤ Wszechstronny zakres obejmujący szeroki zakres myślicieli i idei.
⬤ Prowokująca do myślenia treść, która zachęca do refleksji nad poszukiwaniem sensu pod nieobecność Boga.
⬤ Doceniona za bogate źródła i szeroki kontekst historyczny.
⬤ Wciągający i przystępny styl pisania pomimo gęstej tematyki.
⬤ Wartościowa jako punkt odniesienia dla dalszej eksploracji filozofii ateistycznej i myśli świeckiej.

⬤ Krytykowany za brak głębi w niektórych obszarach, z wieloma tematami omówionymi zbyt pobieżnie.
⬤ Dostrzegane kwestie organizacyjne prowadzące do chaotycznej lektury, bardziej przypominającej zbiór esejów niż spójną narrację.
⬤ Niektórzy recenzenci zauważyli możliwe antyreligijne uprzedzenia w pisarstwie Watsona, podważające obiektywizm.
⬤ Chociaż książka jest gęsta, niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną w nawigacji, szczególnie na Kindle, ze względu na słabą prezentację strukturalną.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Age of Atheists: How We Have Sought to Live Since the Death of God

Zawartość książki:

Najlepsza książka 2014 roku według Publishers Weekly.

Od jednego z najwybitniejszych angielskich historyków intelektualnych pochodzi "ekscytująca jazda... która przetrwa próbę czasu jako mistrzowska relacja" ( The Boston Globe ) jednego z najważniejszych ruchów intelektualnych Zachodu: Ateizmu.

W 1882 roku Friedrich Nietzche ogłosił, że "Bóg umarł" i od tego czasu dziesiątki tysięcy błyskotliwych, odważnych i rozważnych osób poświęciło swoją twórczą energię na wymyślanie sposobów na życie bez Boga z samodzielnością, inwencją, nadzieją, dowcipem i entuzjazmem. Teraz, po raz pierwszy, ich historia zostaje ujawniona.

Porywająca opowieść o rywalizacji, porażce i sukcesie, The Age of Atheists przywołuje Williama Jamesa i pragmatystów; Zygmunta Freuda i psychoanalizę; Pabla Picassa, Jamesa Joyce'a i Alberta Camusa; poetów pierwszej wojny światowej i powieściopisarzy drugiej wojny światowej; naukowców, od Alberta Einsteina po Stephena Hawkinga; oraz powstanie nowych ateistów - Dawkinsa, Harrisa i Hitchensa. Jest to opowieść o odwadze tysięcy osób, które, czasami ryzykując, poświęciły ogromną energię twórczą na wymyślanie sposobów na wypełnienie bezbożnego świata samodzielnością, inwencją, nadzieją, dowcipem i entuzjazmem. Watson wyjaśnia, jak ewoluował ateizm i ujawnia, że największe dzieła sztuki i literatury, nauki i filozofii ubiegłego wieku można przypisać powstaniu sekularyzmu.

Od Nietzschego do Daniela Dennetta, Watsonowi udaje się podjąć rewolucyjne idee i wielkie pytania tych wielkich umysłów i ruchów i wyjaśnić je, czyniąc powiązania i koncepcje prostymi bez upraszczania. The Age of Atheists jest "bardzo czytelna i niezwykle wszechstronna...". Dla każdego, kto zastanawiał się nad sensem życia... fascynujące i rozwijające umysł doświadczenie" ( The Washington Post ).