Wiejska rdzenność: Historia ludów Irokezów i Algonkinów z Adirondacks

Opinie czytelników

Recenzje prezentują mieszane punkty widzenia na książkę, podkreślając jej głęboki wgląd w brutalną historię rdzennej ludności w Adirondacks, jednocześnie uznając jej znaczenie dla osób zainteresowanych dziedzictwem regionu.

Książka jest uważana za znaczące otwarcie oczu w odniesieniu do historycznego traktowania rdzennej ludności, skrupulatnie zbadana i niezbędna dla każdego głęboko zainteresowanego Adirondacks. Wypełnia lukę w wiedzy i jest opisywana jako lektura obowiązkowa ze względu na cenne spostrzeżenia i dogłębną analizę przemocy kolonialnej.

Książka może być trudna do przeczytania ze względu na jej ciężką tematykę i niepokojący charakter historycznych rewelacji. Jeden z recenzentów zauważył, że może ona doprowadzić czytelników do szaleństwa ze względu na przerażające szczegóły, wskazując, że nie jest to lekka lektura.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rural Indigenousness: A History of Iroquoian and Algonquian Peoples of the Adirondacks

Zawartość książki:

Adirondacks były ojczyzną rdzennej ludności od tysiącleci, a obecność rdzennej ludności w regionie była oczywista, ale nie była dobrze udokumentowana przez Europejczyków, którzy nie zapuszczali się w głąb lądu między XVII a początkiem XIX wieku.

Jednak pod koniec XIX wieku historycy nie mieli prawie żadnych zapisów o ich długotrwałej i tętniącej życiem egzystencji na tym obszarze. W książce „Rural Indigenousness” Otis rzuca światło na bogatą historię ludów Algonquian i Iroquoian, oferując pierwsze kompleksowe studium relacji między rdzennymi Amerykanami a Adirondacks.

Otis koncentruje się na XIX wieku, ale rozszerza swoją analizę na okresy przed i po tej erze, ujawniając zarówno ciągłość, jak i zmiany, które charakteryzują relacje w czasie. Otis argumentuje, że krajobraz był czymś więcej niż tylko terenem łowieckim dla rdzennych mieszkańców; było to raczej „miejsce wymiany”, przestrzeń interakcji, w której ziemia była wpleciona w tkankę. Ich życie było istotnym źródłem schronienia i przetrwania.

Opierając się na badaniach archiwalnych, kulturze materialnej i historiach ustnych, Otis bada naturę rdzennych populacji żyjących w przeważnie euroamerykańskich społecznościach, aby zidentyfikować sposoby, w jakie niektórzy zachowali swoją odrębną tożsamość, jednocześnie dokonując selektywnych adaptacji, będących przykładem koncepcji „przetrwania”. W ten sposób Rural Indigenousness rozwija nową dyskusję w dziedzinie studiów nad rdzennymi Amerykanami, która poszerza nasze rozumienie miejskiej i wiejskiej tubylczości.