Perpetual Slavery
W Perpetual Slavery Ciarn Finlayson bada związek sztuki z wolnością w pracach Camerona Rowlanda i Ralpha Lemona, którzy wykorzystują obrazy pracy nawiedzonej i ustrukturyzowanej przez historyczne doświadczenie niewolnictwa.
Finlayson sugeruje, że prace tych dwóch artystów przezwyciężają dychotomię między zapisem historii a jej interpretacją, czyniąc jedno i drugie przedmiotem artystycznego doświadczenia, zapewniając tym samym przestrzeń do uchwycenia ciągłych skutków niewolnictwa.