Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.
Oryginalny tytuł:
Memory Eternal: Tlingit Culture and Russian Orthodox Christianity through Two Centuries
Zawartość książki:
W książce "Wieczna pamięć" Siergiej Kan łączy antropologię i historię, anegdotę i teorię, aby przedstawić spotkanie między Indianami Tlingit a Rosyjskim Kościołem Prawosławnym na Alasce pod koniec XVIII wieku i przeanalizować rdzenne prawosławie, które rozwinęło się w ciągu następnych 200 lat. Jako rodzimy użytkownik języka rosyjskiego z osiemnastoletnim doświadczeniem w pracy terenowej wśród Tlingitów, Kan ma wyjątkowe kwalifikacje do powiązania mało znanych materiałów z archiwów rosyjskiego kościoła na Alasce z historią ustną Tlingitów i własnymi obserwacjami. Ważąc jeden zbiór dowodów w stosunku do drugiego, dokonał ponownej oceny tej historii, dochodząc do przekonującej nowej koncepcji "zbieżnych programów" - poglądu, że Tlingitowie i Rosjanie działali w sposób wzajemnie korzystny, ale z zupełnie innych powodów przez cały okres ich wzajemnych kontaktów.
Rosyjsko-Amerykańska Kompania rozpoczęła działalność w południowo-wschodniej Alasce w latach dziewięćdziesiątych XVII wieku. Na tle opisu kultury Tlingitów w czasie przybycia Rosjan, Kan analizuje rosyjską teologię prawosławną, praktykę rytualną i metody misyjne oraz reakcję Tlingitów na nie. Niełatwa symbioza charakteryzowała wczesną erę Kompanii Rosyjsko-Amerykańskiej, kiedy to relacje handlowe przeważyły nad jakimkolwiek duchowym lub społecznym zbliżeniem.
Drugim, głównym tematem badań Kana jest doświadczenie Tlingitów z amerykańską dominacją kolonialną. Przypisuje on nagłe ożywienie zainteresowania Tlingitów ortodoksją w latach osiemdziesiątych XIX wieku jako ich próbę utrzymania niezależności w obliczu wspólnych wysiłków przybyszów (a zwłaszcza misjonarzy prezbiteriańskich), aby ich zamerykanizować.
Memory Eternal pokazuje, że kolonialne spotkanie było zarówno walką o władzę, jak i dialogiem między różnymi systemami znaczeń. Przedstawia rdzennych mieszkańców Alaski nie jako bezradne ofiary, ale jako historycznych agentów, którzy próbowali dostosować się do zmieniającej się rzeczywistości ich świata społecznego bez porzucania podstawowych zasad ich przedkolonialnego porządku społeczno-kulturowego lub silnego poczucia własnej wartości.
