Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
'More Furies Than Men': The Irish Brigade in the Service of France 1690-1792
Historia Irlandzkiej Brygady pozostaje fascynująca ponad trzy wieki po jej utworzeniu pod koniec XVII wieku i jest regularnie ożywiana w świecie anglojęzycznym, a także w Europie Zachodniej dzięki historykom, dziennikarzom, a nawet politykom. Wyczyny wojskowe tych irlandzkich żołnierzy walczących dla francuskich królów we Włoszech w 1702 roku, na równinach Belgii lub dla Stuartów w szkockich Highlands w 1745 roku do dziś porywają wyobraźnię ludzi.
Jednak rzeczywistość życia i śmierci tych Irlandczyków jest często przyćmiona przez XIX-wieczne mity historyczne stworzone zarówno w Irlandii, jak i Wielkiej Brytanii dla celów politycznych, które były odmienne lub nawet całkowicie sprzeczne z raison d' tre Brygady. Nie jest to jedyny paradoks związany z Irlandzką Brygadą. Choć odnosiła sukcesy na polach bitewnych Europy, walczyła w wojnach innych ludzi.
Choć pozostała obecna w historycznych wspomnieniach, Brygada ostatecznie nie pomogła w zapewnieniu drugiej restauracji Stuartów.
Choć służyła sprawie jakobitów, często pozostaje w cieniu szkockich klanów z lat 45. Niniejsza książka stara się wyjaśnić, jak i dlaczego powstał mit otaczający Brygadę, badając tę wojskową diasporę długiego XVIII wieku.
Książka ta opiera się na ciągłych poszukiwaniach autora w dotychczas niewykorzystanych źródłach pierwotnych i dokumentach i prowadzi czytelnika od rozkwitu tak zwanych "Dzikich Gęsi" pod koniec XVII wieku do upadku Brygady w drugiej połowie XVIII wieku, wykorzystując źródła znalezione w archiwach irlandzkich, brytyjskich i francuskich. Negatywny stereotyp związany z irlandzkimi żołnierzami jest badany w prasie, a także w korespondencji francuskich władz cywilnych i wojskowych. Na pytania dotyczące codziennego życia oficerów i żołnierzy Brygady można odpowiedzieć, korzystając z informacji pochodzących z różnych krajowych i lokalnych rejestrów.
Bitwa pod Fontenoy w dniu 11 maja 1745 r. stanowi szczyt militarnej tożsamości Brygady, choć bitwa ta okazała się również jej zgubą z powodu ciężkich ofiar poniesionych przez Irlandczyków tego pamiętnego dnia. Przez resztę stulecia irlandzkie regimenty służące francuskiemu królowi stały się bardziej tradycją wojskową niż realnym atutem w toczącej się wojnie między Francją a Wielką Brytanią.