Ocena:

Książka jest wysoko ceniona przez użytkowników za wnikliwą treść na temat fotografii czarno-białej, co czyni ją niezbędną lekturą dla każdego, kto poważnie myśli o tym rzemiośle.
Zalety:⬤ Wartościowe i dogłębne zrozumienie fotografii czarno-białej
⬤ niezbędna lektura polecana przez doświadczonych praktyków
⬤ dobre wprowadzenie do percepcji B&W.
Żaden z nich nie został wyraźnie wymieniony w recenzjach.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Seeing Black and White
To, w jaki sposób ludzki system wzrokowy określa jasność powierzchni, czyli jej biel, czerń lub szarość, pozostaje - podobnie jak widzenie w ogóle - tajemnicą. W rzeczywistości nie byliśmy nawet w stanie stworzyć maszyny, która mogłaby określić, za pomocą sztucznego systemu wizyjnego, czy obiekt jest biały, czarny czy szary. Chociaż fotoreceptory w oku są napędzane przez światło, światło odbite od powierzchni nie ujawnia jej odcienia szarości. W zależności od poziomu oświetlenia, powierzchnia o dowolnym odcieniu szarości może odbijać dowolną ilość światła.
W Seeing Black and White Alan Gilchrist łączy ponad 30 lat własnych badań nad jasnością i przedstawia pierwszy kompleksowy, historyczny przegląd prac empirycznych nad jasnością, obejmujący ostatnie 150 lat badań nad obrazami od prostych do złożonych. Opisuje również i analizuje wiele teorii jasności - w tym swoją własną - pokazując, co każda z nich może, a czego nie może wyjaśnić. Gilchrist podkreśla zapomniane, ale ekscytujące prace wykonane w pierwszej trzeciej XX wieku, opisując kilka kluczowych eksperymentów i badając genialne, ale prawie nieznane prace węgierskiego teoretyka gestaltu, Lajosa Kardosa.
Przegląd Gilchrista obejmuje również badanie wzorca błędów jasności popełnianych przez ludzi, z których wiele skutkuje zachwycającymi iluzjami. Twierdzi on, że ponieważ błędy te nie są przypadkowe, ale systematyczne, są one sygnaturą naszego oprogramowania wizualnego, a zatem stanowią potężne narzędzie, które może ujawnić, w jaki sposób obliczana jest jasność. Opierając się na tym argumencie oraz koncepcjach zakotwiczenia, grupowania i ram odniesienia, Gilchrist przedstawia nowe ramy teoretyczne, które wyjaśniają bezprecedensową gamę błędów jasności. Jako pierwszy kompleksowy przegląd badań nad jasnością i pierwsza ujednolicona prezentacja nowych ram teoretycznych Gilchrista Seeing Black and White będzie nieocenionym źródłem informacji dla naukowców zajmujących się widzeniem, psychologów poznawczych i neuronaukowców poznawczych.