Wichita Lineman: Poszukiwanie w słońcu największej na świecie niedokończonej piosenki

Opinie czytelników

Książka stanowi szczegółową analizę piosenki „Wichita Lineman”, kariery Glena Campbella i Jimmy'ego Webba oraz kontekstu kulturowego ich współpracy. Podczas gdy wielu recenzentów docenia bogatą historię i osobiste anegdoty, pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące paddingu, komentarzy politycznych i braku skupienia w niektórych częściach narracji.

⬤ Dogłębne badania i wnikliwe komentarze na temat piosenki, jej twórców i popkultury tamtych czasów.
⬤ Angażujące osobiste historie, które rezonują z czytelnikami, szczególnie tymi zaznajomionymi z twórczością Campbella i Webba.
⬤ Dobrze napisana i uduchowiona proza, która oddaje istotę muzyki i jej wpływ.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za przyjemną i pouczającą lekturę, szczególnie fani artystów.

⬤ Książka ma znaczące zapełnienie, a niektórzy recenzenci zauważyli nadmiarowość i nieistotne punkty styczne.
⬤ Kilku czytelników było rozczarowanych włączeniem komentarzy politycznych, czując, że odciągają one uwagę od głównej historii.
⬤ Niektóre fragmenty książki wydawały się odbiegać od tematu, zwłaszcza w drugiej części, co prowadziło do mniej spójnej narracji.
⬤ Kilka osób uznało, że książka mogłaby zostać skrócona do artykułu w czasopiśmie zamiast pełnowymiarowej książki.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wichita Lineman: Searching in the Sun for the World's Greatest Unfinished Song

Zawartość książki:

Świetliste opracowanie piosenki Jimmy'ego Webba "Wichita Lineman" przez Dylana Jonesa oferuje portal do decydującego momentu w historii amerykańskiej kultury. Dźwięk Wichita Lineman był dźwiękiem ekstatycznej samotności - ale wtedy jego bohater był kwintesencją samotnika. Co za wspaniała metafora: mężczyzna, który potrzebował kobiety bardziej niż jej pragnął. Tutaj, głęboko w amerykańskiej Arkadii, znajdował się człowiek w głębokim kryzysie egzystencjalnym.

Napisany w 1968 roku przez Jimmy'ego Webba utwór "Wichita Lineman" to pierwsza filozoficzna piosenka country: rozdzierająca serce ballada, która 50 lat później wciąż jest znana ze swojego geniuszu. Została nagrana przez Glena Campbella w Los Angeles z legendarną grupą muzyków znaną jako "the Wrecking Crew", a coś w enigmatycznym nastroju piosenki zdawało się uchwycić napięcia Ameryki w momencie bezprecedensowego kryzysu. Łącząc drybling basu, przejmujące smyczki, gitarę tremolo i żałosny wokal Glena Campbella, pean Webba na cześć amerykańskiego Zachodu opisuje tęsknotę pracownika linii telefonicznej za nieobecnym kochankiem, którego słyszy "śpiewającego w kablu" - i jak wszystkie dobre piosenki miłosne, jest to SOS z serca.

Łącząc bliskie słuchanie, wywiady i dzienniki podróży, Dylan Jones bada dziedzictwo płyty, która bawiła, wprawiała w zakłopotanie i prześladowała miliony przez ponad pół wieku. Co takiego jest w tej piosence, że nadal fascynuje i uwodzi słuchaczy, i jak równoległe historie Campbella i Webba - autorów piosenek i artystów nagrywających z różnych krańców spektrum - rozwijały się przez dziesięciolecia po sukcesie piosenki? Po części biografia, po części dzieło muzykologicznej archeologii, The Wichita Lineman otwiera okno na Amerykę pod koniec XX wieku przez pryzmat piosenki, która była coverowana przez niezliczonych artystów w ciągu ostatnich dziesięcioleci.