Wiązki radości: Dwa tysiące cudów. Jedna niepowstrzymana położna z Manchesteru

Opinie czytelników

Książka, będąca kontynuacją pierwszej książki Lindy Fairley, spotkała się z pochwałami i krytyką ze strony czytelników. Wielu z nich uznało ją za wciągającą i wiarygodną, wypełnioną emocjonalnymi historiami porodowymi, które odzwierciedlają zarówno jej doświadczenia zawodowe, jak i życie osobiste. Podczas gdy większości podobał się ciepły styl pisania i wciągające anegdoty, niektórzy krytycy wyrazili rozczarowanie postrzeganym skupieniem się na życiu osobistym Fairley, a nie na jej praktyce położniczej. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest postrzegana jako szczera celebracja jej kariery położnej.

Wciągający styl pisania, emocjonalne i wiarygodne historie porodowe, wgląd w położnictwo, humor i ciepło, dobrze przyjęte przez czytelników, którzy lubią osobiste i zawodowe anegdoty, oraz płynna kontynuacja pierwszej książki.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka była zbyt skoncentrowana na życiu osobistym autorki, a nie na jej doświadczeniach klinicznych, pragnąc bardziej szczegółowych relacji z jej praktyki położniczej i czując, że jest bardziej samolubna niż oczekiwano.

(na podstawie 244 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bundles of Joy: Two Thousand Miracles. One Unstoppable Manchester Midwife

Zawartość książki:

Druga książka autorki bestsellerów Sunday Times, Lindy Fairley.

"Bez względu na to, ile dzieci urodzę, każde z nich jest cudem, łączącym mnie ze światem jak nic innego, przypominającym mi, że wszyscy jesteśmy równi na początku i na końcu. Poród bardzo wyrównuje szanse".

Jest styczeń 1972 roku i czasy się zmieniły, odkąd Linda po raz pierwszy weszła na oddział położniczy cztery lata wcześniej. W niepamięć odeszły wykrochmalone spódnice i parujące kuchnie mleczne z lat sześćdziesiątych; nadeszły radosne dni jednorazowego sprzętu i nowej technologii. Pigułka wkrótce będzie dostępna za darmo dla wszystkich kobiet, a coraz więcej ojców odważa się wejść na salę porodową.

Na nowo otwartym oddziale położniczym w Ashton położne są dobrej myśli, a pomimo ciemnej chmury strajków pralniczych na horyzoncie, na mroźnym zimowym wietrze unosi się zapach nowej ery.

Ale jedna rzecz pozostaje niezmienna - dzieci wciąż przybywa. Rok po roku Linda wiernie pomaga kobietom z Greater Manchester w ich najtrudniejszych i najbardziej emocjonalnych godzinach, czy to udzielając spokojnych instrukcji przez telefon spanikowanemu mężowi, rodząc dziecko niespodziewanie w szpitalnej windzie, czy też rzucając się na ratunek zasypanej śniegiem przyszłej mamie.

Gdy 25-letnia Linda sama zostaje matką, bardziej niż kiedykolwiek rozumie, jak cennym darem jest sprowadzanie dzieci na świat, a każde nowe dziecko trzyma w ramionach jeszcze mocniej. Z biegiem lat Linda zaczyna rodzić dzieci matek i ojców, których pomogła sprowadzić na świat dziesiątki lat wcześniej, co czyni z niej lokalną celebrytkę.

Przez wzloty i upadki, przez modernizacje, które zmieniają szpital i świat na zewnątrz, pasja Lindy do położnictwa płonie tak jasno, jak zawsze. Z 42-letnim doświadczeniem Linda jest jedną z najdłużej pracujących położnych w Wielkiej Brytanii, a osiągnięcie wieku emerytalnego w 2008 roku nie powstrzymało jej przed wykonywaniem pracy, którą kocha.

Mimo że widziała pokolenia kobiet rodzących i urodziła ponad 2000 dzieci, traktuje każde nowo przybyłe dziecko jak nowy cud.