The Wind Speaks: Poems
Zwycięzca Hopper Poetry Prize 2020 Co by było, gdyby taoistyczny mnich usiadł z Wendellem Berrym, Waltem Whitmanem, Emily Dickinson, Sappho i G.M. Hopkinsem, aby napisać sonety, które wyrzucają konwencje formy, struktury i metrum, tworząc jednocześnie nowe parametry, w ramach których można zacząć, zatrzymać, wznieść się, ustąpić, skręcić, otworzyć, zamknąć.
Te wiersze błagają o to, by mówić je na głos; każdy z nich znajduje wyjątkową kadencję, napięcie, perspektywę, aby wnieść do świata przyrody świeże, a czasem niezwykłe głosy (wiersz głosem modliszki? .. sępa? ..
dzioborożca? ). Kawałek po kawałku pracują od tego, co obserwowane i / lub fantazjowane, aby dotrzeć do tego, co wewnętrzne, osobiste, do świętującego żalu.