Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
A Post-Christendom Faith: The Long Battle for the Human Soul
Konfrontując się z wieloma możliwościami religijnymi, wzrostem ateistycznego naturalizmu i relatywizmu moralnego, łatwo można popaść w zakłopotanie co do tego, co jest najważniejsze - lub ulec pokusie, by dojść do wniosku, że nic nie może być najważniejsze. Jako pierwszy tom A Post-Christendom Faith, zestawu trzech powiązanych ze sobą dzieł teologicznych, The Long Battle for the Human Soul analizuje główne wydarzenia historyczne, które doprowadziły do naszego współczesnego zamieszania - abyśmy mogli wytyczyć drogę naprzód.
Philip Rolnick rozpoczyna od teologicznej oceny reformacji, oświecenia i rewolucji francuskiej, trzech ruchów, które próbowały i do pewnego stopnia dokonały podstawowych przeformułowań ludzkości. Po szoku wywołanym przez reformację, z jej krytyką opartą na wierze, oświeceniowa krytyka oparta na rozumie w mniejszym lub większym stopniu odłożyła wiarę na bok. Radykalna natura oświeceniowej krytyki doprowadziła z kolei do radykalnych antropologicznych przeformułowań Rewolucji Francuskiej - a następnie przerodziła się w Terror. Oddzielone od wiary chrześcijańskiej i często ostro się jej sprzeciwiające, wczesne formy świeckiego humanizmu przelały swoją energię na przekształcenie struktur społecznych i politycznych, podczas gdy crescendo krytyki głęboko zmieniło duchowy krajobraz Zachodu. Wraz z rozpadem fundamentalnych pewników pojawiły się nowe ruchy, które podążały w różnych kierunkach, niektóre z nich były niebezpieczne i śmiertelne. Rolnick opisuje to pęknięcie poprzez ateizm Feuerbacha, ekscesy literatury romantycznej, powstanie nihilizmu, "moralną inwersję" marksizmu, pozytywizm Comte'a i totalną wojnę Nietzschego z chrześcijaństwem.
W tej historii złamanych fundamentów Rolnick stara się pokazać, że kościół i ewangelia nigdy nie przestały oferować zupełnie innego fundamentu - godnego zaufania i wiecznie trwałego. Pierwszy tom kończy się pełnym nadziei akcentem, odwracając się od problematycznego humanizmu ostatnich stuleci ku humanizmowi zakorzenionemu w wierze inkarnacyjnej. Jego chrystologiczna refleksja wykracza poza złamanie i kieruje się ku Temu, który nigdy nie przestał przywracać ludzkiej całości.