Wiara bez ojca: Psychologia ateizmu

Opinie czytelników

Książka „Faith of the Fatherless” bada związek między ojcostwem a wiarą w Boga, sugerując, że brak ojca lub dysfunkcyjna relacja ojciec-syn znacząco przyczynia się do ateizmu. Zapewnia wgląd w osobiste pochodzenie znanych ateistów i argumentuje, że te wzorce ujawniają głębszy psychologiczny związek z ich przekonaniami.

Książka jest chwalona za wnikliwe i świeże spojrzenie na psychologiczne korzenie ateizmu, szczególnie przez pryzmat ojcostwa. Wielu czytelników uważa tezę za przekonującą i popartą przykładami historycznymi. Książka jest przystępna, dobrze zbadana i prowokująca do myślenia, co czyni ją wartościową lekturą zarówno dla wierzących, jak i niewierzących. Służy również jako sympatyczna eksploracja ateizmu w kontekście współczesnej dynamiki rodzinnej.

Niektórzy czytelnicy uważają, że autor mógł przedstawić więcej istotnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, a użyte przykłady mogą być niedostatecznie reprezentatywne. Krytyka obejmuje postrzegany brak głębi w niektórych analizach i obawy, że książka może nie spodobać się wszystkim odbiorcom, zwłaszcza niewierzącym. Kilka recenzji wspomina, że może ona nadmiernie upraszczać złożone przekonania i relacje.

(na podstawie 36 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Faith of the Fatherless: The Psychology of Atheism

Zawartość książki:

W tym zaktualizowanym, rozszerzonym wydaniu, zaczynając od „teorii projekcji” religii Freuda - że wiara w Boga jest jedynie wytworem ludzkiego pragnienia bezpieczeństwa - profesor Vitz argumentuje, że psychoanaliza w rzeczywistości dostarcza bardziej satysfakcjonującego wyjaśnienia ateizmu. Rozczarowanie ziemskim ojcem, czy to przez śmierć, nieobecność czy złe traktowanie, często prowadzi do odrzucenia Boga.

Badanie biograficzne wpływowych ateistów z ostatnich czterech stuleci pokazuje, że ta „hipoteza wadliwego ojca” stanowi spójne wyjaśnienie „intensywnego ateizmu” tych myślicieli. Badanie wiodących obrońców chrześcijaństwa w tym samym okresie potwierdza tę hipotezę, znajdując niewielu wadliwych ojców. Vitz kończy intrygującym porównaniem ateistów płci męskiej i żeńskiej oraz rozważeniem innych czynników psychologicznych, które mogą przyczyniać się do ateizmu.

Profesor Vitz nie twierdzi, że ateizm jest zdeterminowany psychologicznie. Każdy człowiek, niezależnie od swoich doświadczeń, ostatecznie decyduje się zaakceptować Boga lub Go odrzucić. Jednak beztroskie przypisywanie wiary religijnej irracjonalnym, psychologicznym potrzebom jest tak powszechne, że konieczne jest przedstawienie czynników psychologicznych predysponujących do ateizmu.