Why Mummy Doesn't Give a ****!

Opinie czytelników

Książka jest humorystycznym i zrozumiałym portretem macierzyństwa i życia rodzinnego, zwłaszcza gdy główna bohaterka radzi sobie z rodzicielstwem nastolatków i zmieniającymi się relacjami. Wielu czytelnikom podobał się dowcipny styl i emocjonalna głębia, choć niektórzy uznali zachowanie dzieci za frustrujące. Chociaż książka odzwierciedla prawdziwe zmagania z komediowym akcentem, niektóre recenzje zauważyły, że nie była tak zabawna jak poprzednie części.

⬤ Przezabawny i zrozumiały styl pisania.
⬤ Wciągający rozwój postaci, szczególnie Ellen i jej nastoletnich dzieci.
⬤ Emocjonalna głębia, która rezonuje z czytelnikami, zwłaszcza matkami.
⬤ Dobre tempo i krótkie rozdziały.
⬤ Silne poczucie wspólnoty i więzi między matkami.
⬤ Wielu uznało ją za świetną kontynuację serii.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że dzieci były zbyt irytujące lub źle się zachowywały, co umniejszało humorowi.
⬤ Kilka osób wspomniało, że w porównaniu z wcześniejszymi książkami była ona mniej zabawna i bardziej poważna.
⬤ Sporadyczne skargi na niewygodne momenty w narracji.
⬤ Słaba jakość oprawy zgłoszona przez jednego recenzenta.

(na podstawie 190 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Mama jest singielką gotową na związek.

Zszokowana i wstrząśnięta rozwodem z Simonem, ale zdeterminowana, by jak najlepiej to wykorzystać, Ellen przeprowadza się, by spełnić swoje wiejskie marzenie o dziwacznym domku z różami wokół drzwi i kurami w ogrodzie. Jednak Paxo, Oxo i Bisto okazują się bardzo uparte, a róże mają postrzępione kolce.

Świat randek internetowych kusi, z mieszanymi rezultatami, a Ellen na każdym kroku zderza się z trudnymi nastoletnimi latami Jane, ale jedyną rzeczą, co do której oboje mogą się zgodzić, jest to, że uratowany wilczur Barry jest rzeczywiście najbrzydszym psem na świecie, ale jest też najpiękniejszy.