Ocena:
Książka „Where the Trail Grows Faint: A Year in the Life of a Therapy Dog Team” autorstwa Lynne Hugo to szczera i wnikliwa eksploracja pracy psów terapeutycznych w domach opieki, skupiająca się na więzi między ludźmi i ich psimi towarzyszami oraz emocjonalnych podróżach opiekunów i mieszkańców. Równoważy humorystyczne anegdoty z głębokimi refleksjami na temat starzenia się, życia i opieki.
Zalety:Książka jest chwalona za wciągający styl pisania, szczere narracje i zdolność autora do wywoływania zarówno śmiechu, jak i łez. Czytelnicy doceniają wnikliwe spostrzeżenia na temat opieki, radości przynoszonej przez psy terapeutyczne oraz związku między naturą a środowiskiem domu opieki. Wielu uznało ją za inspirującą, pomocną i wartościową lekturę zarówno dla miłośników psów, jak i osób opiekujących się osobami starszymi.
Wady:Niektórzy czytelnicy czuli się wprowadzeni w błąd przez marketing, który sugerował, że książka koncentruje się bardziej na psie niż na osobistych refleksjach na temat starzejących się rodziców i wyzwań związanych z opieką. Pojawiły się obawy dotyczące zachowania psa terapeutycznego opisanego w książce, co zrodziło pytania o właściwe szkolenie i praktyki psów terapeutycznych. Niektórzy uznali, że pewne oczekiwania nie zostały spełnione pod względem praktycznych technik postępowania z psem terapeutycznym.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Where the Trail Grows Faint: A Year in the Life of a Therapy Dog Team
„To jest Hannah”, Lynne Hugo przedstawia swojego czekoladowego labradora retrievera starszej kobiecie na wózku inwalidzkim w domu opieki Golden View. „Chciałabyś ją pogłaskać? „.
„Nie wiem” - odpowiada ostrożnie kobieta. „Psy są skomplikowane”.
Podobnie jest oczywiście z życiem, zwłaszcza w miarę upływu lat i osłabienia organizmu. W rzeczywistości to właśnie najbardziej bolesne komplikacje, które Hugo ma nadzieję złagodzić dzięki Hannah, jej żywiołowemu psu terapeutycznemu.
Where the Trail Grows Faint to opowieść o doświadczeniach Hugo z Hannah i starszymi pacjentami, których odwiedzają. W zamian za ich wizyty Hugo nieoczekiwanie otrzymuje mnóstwo opowieści, gdy mieszkańcy reagują na wybryki i uczucia Hannah. W miarę jak zaangażowanie Hugo pogłębia się, zaczyna on postrzegać własne życie i opiekę nad starszymi rodzicami z nowej perspektywy. Przeplatając opowieści starszych - o dawnych miłościach i dawnych marzeniach, porzuceniu i samotności oraz walce o godność - z historią własnej rodziny, tworzy bogaty w tekst zbiorowy portret często ukrywanego świata osób starszych. Jednocześnie tworzy wymowną medytację na temat fundamentalnej ludzkiej potrzeby pielęgnowania i pozostawania w kontakcie z innymi ludźmi, zwierzętami i światem przyrody.
