What We Made: Rozmowy o sztuce i współpracy społecznej

Opinie czytelników

Książka „What We Made” służy jako ważne odniesienie dla osób zaangażowanych w projekty artystyczne społeczności, oferując dogłębną eksplorację ich ram koncepcyjnych i historii poprzez emocjonalne studia przypadków.

Książka jest dobrze skonstruowana, podkreślając nie tylko dzieła sztuki, ale także ich historie i narracje artystów. Wciągająco łączy praktyki artystyczne ze współpracą społeczną, a jej emocjonalny wpływ jest widoczny w różnych studiach przypadków. Autor wykazuje intelektualne zaangażowanie i szacunek dla zaangażowanych artystów.

Recenzja nie zawiera żadnych minusów, ale może sugerować, że książka podważa ustalone normy, co może być postrzegane jako trudne lub kontrowersyjne dla niektórych czytelników.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What We Made: Conversations on Art and Social Cooperation

Zawartość książki:

W What We Made Tom Finkelpearl analizuje aktywistyczne, partycypacyjne, współautorskie doświadczenia estetyczne tworzone w sztuce współczesnej. Sugeruje współpracę społeczną jako znaczący sposób myślenia o tej pracy i zapewnia ramy dla zrozumienia jej pojawienia się i akceptacji.

W serii piętnastu rozmów artyści komentują swoje doświadczenia związane ze współpracą, a czasami dołączają do nich koledzy z pokrewnych dziedzin, w tym polityki społecznej, architektury, historii sztuki, urbanistyki i nowych mediów. Omawiane kwestie obejmują doświadczenia związane z pracą w przestrzeni publicznej oraz współpracą z muzeami i bibliotekami, możliwościami zmian społecznych, granicami między edukacją a sztuką, duchowością, możliwościami współpracy udostępnianymi przez nowe media oraz nieuchwytnymi kryteriami oceny sztuki kooperatywnej. Finkelpearl angażuje historyków sztuki Granta Kestera i Claire Bishop w rozmowę na temat wyzwań krytycznego pisania o tej pracy i estetycznego statusu dialogicznego spotkania.

Przeprowadza również wywiady z często pomijanymi współtwórcami sztuki kooperatywnej, „uczestnikami-ekspertami”, którzy pracowali z artystami. W swojej konkluzji Finkelpearl argumentuje, że pragmatyzm oferuje użyteczną platformę krytyczną do zrozumienia doświadczalnej natury współpracy społecznej, a pragmatyzm wykorzystuje w dyskusji na temat projektu Row Houses w Houston.

Rozmówcy. Naomi Beckwith, Claire Bishop, Tania Bruguera, Brett Cook, Teddy Cruz, Jay Dykeman, Wendy Ewald, Sondra Farganis, Harrell Fletcher, David Henry, Gregg Horowitz, Grant Kester, Mierle Laderman Ukeles, Pedro Lasch, Rick Lowe, Daniel Martinez, Lee Mingwei, Jonah Peretti, Ernesto Pujol, Evan Roth, Ethan Seltzer i Mark Stern.