What Remains: Lekcje przedmiotowe miłości i straty

Opinie czytelników

Książka zapewnia szczerą i zrozumiałą eksplorację relacji matka-córka, wypełnioną humorem i lekcjami życia. Rezonuje z czytelnikami, odnosząc się do wspólnych doświadczeń związanych z rodziną i wyzwań związanych z radzeniem sobie z rodzinnym dziedzictwem.

Dobrze napisana i interesująca, oferuje pełen humoru i szczery portret dynamiki rodzinnej, odnoszący się do szerokiego grona odbiorców i skutecznie opisujący złożoność relacji między matką a córką.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na osobistych doświadczeniach za mniej istotne, jeśli ich sytuacja rodzinna znacznie się różni.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What Remains: Object Lessons in Love and Loss

Zawartość książki:

Bycie pozostawionym z pasmem nawet najwyższej jakości mlecznobiałych pereł to nie to samo, co perły mądrości życiowej, jak ujawnia Karen von Hahn w swoich wspomnieniach o swojej stylowej i urzekającej matce, Susan - rtęciowej, wspaniałej, przesiąkniętej Guerlain i wódką narcyzie, której poszukiwanie blasku i spełnienia poprzez nabywanie i kolekcjonowanie pięknych rzeczy ostatecznie okazało się puste.

Opowieść o dorastaniu w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w bajecznej burżuazyjnej rodzinie żydowskiej, która ceniła polot nad pragmatyzmem i tworzenie oświadczenia projektowego nad treścią, wspomnienia von Hahn o jej dramatycznej i dominującej matce są przykładem przedmiotów, które były jej najdroższe: od pasma cennych pereł, przez weneckie lustro godne pałacu w Wersalu, po srebrne satynowe sofy, które były uosobieniem jej charakterystycznego stylu. Opisuje również nieporozumienia, a czasem zranienia i ból, które towarzyszą wychowaniu przez jej oszałamiającą, większą niż życie matkę, która pod wieloma względami uosabiała błysk i blask, wysokie loty, gromadzenie bogactwa pokolenia, które zrodziło naszą współczesną kulturę materialną.

Na przemian z satyrą i smutkiem, von Hahn rekonstruuje przeszłość poprzez serię znakomicie impresjonistycznych wspomnień, ostatecznie kwestionując wartość rzeczy, które są nam drogie i - po odejściu jej skomplikowanej, ale niemożliwej do zapomnienia matki - co dokładnie pozostaje.