Wezwany o północy: Historia rasy i ostatnich egzekucji wojskowych w Fort Leavenworth

Opinie czytelników

Książka analizuje historię niesprawiedliwości rasowej w ramach wojskowego wymiaru sprawiedliwości armii amerykańskiej, koncentrując się na egzekucjach czarnoskórych więźniów w okresie po II wojnie światowej i wojnie koreańskiej. Podkreśla znaczące różnice w sposobie traktowania białych i czarnych żołnierzy, szczególnie w kontekście kary śmierci, i krytykuje rolę prezydentów USA Eisenhowera i Kennedy'ego w tych niesprawiedliwościach.

⬤ Zapewnia dogłębną analizę historyczną niesprawiedliwości rasowej w wojskowym wymiarze sprawiedliwości.
⬤ Zawiera szczegółowe opisy poszczególnych przypadków, w szczególności Johna Bennetta.
⬤ Oferuje wgląd w porównanie systemu wojskowego z cywilnym wymiarem sprawiedliwości.
⬤ Podnosi świadomość na temat bieżących kwestii nierówności rasowej i niesprawiedliwości historycznej.
⬤ Dobrze zbadana, wykorzystująca archiwa wojskowe i biblioteki prezydenckie.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za suchy i pozbawiony emocjonalnego zaangażowania.
⬤ Niektórzy krytycy sugerują jednostronny punkt widzenia na wojskowy wymiar sprawiedliwości.
⬤ Anegdotyczne dowody mogą nie zapewniać pełnego obrazu kontekstu.
⬤ Niektóre drobne nieścisłości lub niedopatrzenia we wspomnianych szczegółach wojskowych mogą umniejszać wiarygodności.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Summoned at Midnight: A Story of Race and the Last Military Executions at Fort Leavenworth

Zawartość książki:

Zaginiona historia dyskryminacji rasowej w amerykańskim systemie kar śmierci ujawniona przez siedemnaście żyć w więzieniu wojskowym Fort Leavenworth.

W latach 1955-1961 siedemnastu skazanych żołnierzy - ośmiu białych i dziewięciu czarnych - przebywało razem w celi śmierci w więzieniu wojskowym Fort Leavenworth. Wszystkich ośmiu białych żołnierzy zostało ostatecznie zwolnionych warunkowo i powróciło do swoich rodzin, oszczędzonych przez wysokich rangą oficerów armii, sądy wojskowe, personel Białego Domu lub samego prezydenta Eisenhowera, przychylnych lekarzy i prawników wysoko wyszkolonych w prowadzeniu spraw karnych. Pewien biały sierżant odsiadywał wyrok za utopienie ośmioletniej córki pułkownika armii w Japonii. Kiedy jednak rodzice dziewczynki mu wybaczyli, zapoczątkowało to ogólnokrajowy wysiłek, który otworzył drzwi więzienia i uwolnił go.

W tym samym sześcioletnim okresie prawie każdy czarnoskóry żołnierz został powieszony, bez korzyści płynących z koneksji politycznych, doświadczonych prawników i wsparcia publicznego ich białych odpowiedników. Do 1960 roku tylko najmłodszy czarnoskóry więzień, John Bennett, pozostał w celi śmierci. Jego walka o ułaskawienie toczyła się na tle umacniającego się ruchu na rzecz praw obywatelskich i między dwiema skrajnie różnymi administracjami prezydenckimi. Z każdym rokiem pojawiał się nowy zwrot prawny, a jego wolność i życie wisiały na włosku pomiędzy zmieniającymi się ideami i realiami rasowymi w Ameryce.

Teraz, opierając się na wywiadach, transkrypcjach i rzadko publikowanych materiałach archiwalnych, nagrodzony Pulitzerem dziennikarz Richard Serrano odkrywa zaginioną historię tych niezapomnianych postaci, skandaliczne manewry prawne, które dotarły do drzwi Białego Domu, oraz intymną historię rasizmu, który przenikał siły zbrojne długo po ich integracji.