Take the Compass: Volume 79
Weź harfę, weź / Fitbit i pudełko bandaży. Złóż cały / szary arkusz nieba, nierówny i nieatrakcyjny / do plecaka.
W Take the Compass przewija się silny motyw podróży. W pewnym sensie każdy wiersz jest sam w sobie podróżą - w przeszłość lub teraźniejszość, lub w kierunku tego, co mamy nadzieję i czego boimy się w przyszłości. Wiersze mogą być podróżami naprawczymi i regeneracyjnymi, przygodowymi i odkrywczymi.
Jednak nawet w czasach pandemii, kiedy nasze podróże są ograniczone, a przynajmniej ograniczone, kiedy przebywamy w jednym fizycznym miejscu z otarciami i niepokojem, wciąż podróżujemy. Jedną z tych podróży jest odkrywanie, dokąd może nas zaprowadzić język. Wiersze Maureen Hynes podróżują przez miasta i ich obrzeża do rzek, lasów i cmentarzy.
Podróżują w czasie do niespokojnej teraźniejszości, przez dziesięciolecia do wczesnego dzieciństwa i do naszej niebezpiecznej zbiorowej przyszłości, szukając przewodników po tych eksploracjach. Tytułowy wiersz odnosi się do poszukiwania narzędzi i instrumentów, które "odeprą przeciwności losu" - narzędzi, które pomogą nam iść naprzód do wybranych przez nas celów. Take the Compass wzywa sztukę i naturę jako niewidzialnych pomocników, a także niezliczone rzeczy - osobiste wartości i cechy, takie jak odwaga - aby "rozbić złe wieści na dziewięć żywych płatków".
Podobnie jak w przypadku wszystkich swoich zbiorów, Hynes wykazuje zaangażowanie w sprawiedliwość społeczną, w uznawanie historycznych i współczesnych nierówności, w poszukiwanie źródeł lekarstwa, naprawy i odnowy oraz w podtrzymującą moc miłości. Różnorodność form poetyckich, które wybrała, pozwala tym poszukiwaniom nieść złożoność i powagę ich tematów.