Ocena:

Książka „Inside the Cosmic Mind” autorstwa Phoebe Wyss oferuje kompleksową i przystępną eksplorację astrologii archetypowej, łącząc tradycyjne koncepcje astrologiczne z nowoczesną fizyką kwantową. Recenzenci doceniają wciągający styl pisania Wyss, osobistą narrację i umiejętność wyjaśniania złożonych idei w przystępny sposób. Książka jest postrzegana zarówno jako wzbogacająca, jak i pouczająca, co czyni ją wartościową lekturą dla osób zainteresowanych astrologią i jej powiązaniem z większymi kosmicznymi tematami.
Zalety:Książka jest dobrze napisana jasnym i wciągającym stylem, który sprawia, że złożone tematy stają się przystępne. Z powodzeniem łączy astrologię z nowoczesnymi koncepcjami naukowymi, w szczególności z fizyką kwantową, zapewniając świeżą perspektywę. Czytelnicy uznają materiał za wzbogacający i doceniają osobistą narrację autora, która dodaje głębi i relatywności. Unikalna grafika i powiązania między kosmicznymi i przyziemnymi koncepcjami poprawiają wrażenia z lektury. Wiele osób uznało książkę za wartą wielokrotnego przeczytania.
Wady:Chociaż książka ma na celu uproszczenie astrologii, niektórzy mogą nadal zmagać się z nieodłączną złożonością tematu. Nie odnotowano żadnych znaczących uwag krytycznych, ale potencjalni czytelnicy powinni mieć świadomość, że sama astrologia pozostaje dziedziną trudną do pełnego zrozumienia.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Inside the Cosmic Mind: Archetypal Astrology and the New Cosmology
Phoebe Wyss, doświadczona astrolog, bada tutaj wszystkie aspekty astrologii w świetle wyłaniającego się światopoglądu znanego jako kosmologia archetypowa.
Rozpoczyna od zbadania klasycznych korzeni astrologii w źródłach mądrości znalezionych w starożytnych egipskich misteriach. Następnie podąża za tradycją do czasów współczesnych poprzez idee C. G. Junga dotyczące natury psychiki. Odkrywa również, że twierdzenia astrologii są całkowicie zgodne z nowym myśleniem kosmologicznym, jakie przewiduje postmodernistyczna fizyka i teoria chaosu.
W drugiej części książki autorka proponuje, aby matematyczne podstawy astrologii i elementy składowe wykresów astrologicznych były zarówno archetypowe, jak i kosmiczne. Argumentuje, że dwanaście astrologicznych archetypów tworzy pojedynczy „kosmiczny umysł”, którego wzorce są odciśnięte na wszystkich naszych indywidualnych umysłach.
Na koniec przedstawia przykład tego radykalnego podejścia do astrologii poprzez interpretację wykresu Williama Blake'a.