Ocena:

Książka „Wędrówka w ciemności” autorstwa Eleonore Stump stanowi dogłębną i szczegółową eksplorację problemu cierpienia i zła poprzez połączenie analizy filozoficznej i narracji biblijnych. Stump przeformułowuje problem jako cierpienie, włączając pragnienia serca do swoich dyskusji. W recenzjach chwalono jej unikalne podejście narracyjne, przejrzystość tekstu i bogactwo interpretacji, dzięki czemu złożone koncepcje filozoficzne stały się przystępne dla niespecjalistów. Jednak niektórzy krytycy wskazywali na długość książki i złożoność niektórych dyskusji filozoficznych, które mogą zniechęcić przypadkowych czytelników.
Zalety:⬤ Głęboka i wnikliwa eksploracja cierpienia i zła.
⬤ Unikalne wykorzystanie biblijnych narracji zwiększa zrozumienie.
⬤ Przejrzysty, wciągający styl pisania, który sprawia, że koncepcje filozoficzne stają się przystępne.
⬤ Integracyjne podejście łączące metody analityczne i narracyjne.
⬤ Oferuje bogate interpretacje, które pogłębiają zrozumienie biblijnych historii.
⬤ Cenna zarówno dla filozofów, jak i świeckich czytelników zainteresowanych myślą chrześcijańską.
⬤ Długa na 668 stron, co może zniechęcić niektórych czytelników.
⬤ Niektóre filozoficzne argumenty mogą być skomplikowane i stanowić wyzwanie dla zwykłych czytelników.
⬤ Krytyka adekwatności obrony przed historycznym złem, takim jak Holokaust.
⬤ Niektórzy argumentują za brakiem jasności w rozróżnianiu złożonych pojęć pożądania i miłości.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
Wandering in Darkness: Narrative and the Problem of Suffering
Tylko najbardziej naiwni lub tendencyjni spośród nas zaprzeczyliby rozmiarowi i intensywności cierpienia na świecie. Czy można utrzymywać, zgodnie z powszechnym poglądem na cierpienie na świecie, że istnieje wszechwiedzący, wszechmocny i doskonale dobry Bóg? Ta książka dowodzi, że można.
Najpierw przedstawia psychologię moralną i teorię wartości, w ramach których osadzona jest jedna z typowych tradycyjnych teodycei, a mianowicie teodycea Tomasza z Akwinu. Wyjaśnia on stanowisko Akwinaty dotyczące dobra dla istot ludzkich, w tym natury miłości i jedności między osobami. Eleonore Stump wykorzystuje również rozwój neurobiologii i psychologii rozwojowej, aby naświetlić naturę takiego związku.
Następnie Stump przechodzi do badania narracji. W części metodologicznej skoncentrowanej na kwestiach epistemologicznych, książka wykorzystuje najnowsze badania dotyczące zaburzeń ze spektrum autyzmu, aby argumentować, że niektóre problemy filozoficzne najlepiej rozpatrywać w kontekście narracji. Korzystając z argumentowanej metodologii, książka zawiera szczegółowe, innowacyjne egzegezy historii Hioba, Samsona, Abrahama i Izaaka oraz Marii z Betanii.
W kontekście tych historii i na tle innych poglądów Akwinaty, Stump przedstawia własną teodyceę Akwinaty i pokazuje, że teodycea Akwinaty daje mocne wyjaśnienie tego, że Bóg dopuszcza cierpienie. Na zakończenie argumentuje, że wyjaśnienie to stanowi spójną i przekonującą obronę problemu cierpienia.