Wear and Tear: or Hints for the Overworked
S.
Praca Weir Mitchell nad etiologią i leczeniem neurastenii, potocznie zwanej „drenażem mózgu”, stanowiła skrzyżowanie medycznych diagnoz poważnej dolegliwości z kulturową krytyką nowoczesności i energicznym potwierdzeniem tradycyjnych ideologii płci. To właśnie z powodu neurastenii Mitchell leczyła feministkę Charlotte Perkins Gilman i niezliczone inne osoby, dla których tempo i presja współczesnego społeczeństwa okazały się zbyt trudne do zniesienia i które wykazywały objawy od ciężkiej depresji i nieznośnego znużenia, po zaburzenia lękowe i paniczne.
Opublikowana po raz pierwszy w 1871 roku książka Wear and Tear stała się bestsellerem, popularnym traktatem na temat kultury oraz zdrowia psychicznego i fizycznego, a także przyciągnęła uwagę opinii publicznej. Ponad sto lat później Wear and Tear może być postrzegane jako przestroga, przypominająca współczesnym czytelnikom o utrzymywaniu się tradycyjnych ideologii płci i sposobach, w jakie pseudonaukowe argumenty podważały roszczenia kobiet do równej stopy w sferze publicznej i prywatnej.