Ocena:
Recenzje podkreślają rozbieżności w opiniach na temat jakości książki i podejścia do historii rasy na University of Georgia. Podczas gdy niektórzy chwalą dokładne badania i sugestywny styl narracji, inni krytykują jakość pisania i uważają ją za nudną.
Zalety:⬤ Dokładnie zbadana
⬤ jasno i profesjonalnie napisana
⬤ wciągający styl narracji, który wprowadza nastrój
⬤ zapewnia ważny kontekst
⬤ sprzyja zniuansowanemu zrozumieniu historii uniwersytetu
⬤ cenna dla studentów historii i osób zainteresowanych ruchem na rzecz praw obywatelskich.
⬤ Niektórzy uznali, że tekst jest niewystarczający i mało angażujący
⬤ opisany jako nudny przez co najmniej jednego recenzenta
⬤ przekonanie, że istnieją lepsze źródła na ten temat.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
We Shall Not Be Moved: The Desegregation of the University of Georgia
We wrześniu 1950 r. Horace Ward, afroamerykański student z La Grange w stanie Georgia, złożył podanie na studia prawnicze na University of Georgia. Pomimo imponujących wyników w nauce, Ward otrzymał odpowiedź - w rzeczywistości łapówkę - od jednego z najwyższych urzędników uniwersytetu, oferującego mu pomoc finansową, jeśli będzie uczęszczał do szkoły prawniczej poza stanem. Ward, oburzony niesprawiedliwością propozycji i zdeterminowany, by położyć kres nierównemu traktowaniu, pozwał stan Georgia z pomocą NAACP, stając się pierwszym czarnoskórym studentem, który zakwestionował segregację na University of Georgia.
Zaczynając od nieudanej aplikacji Warda na uniwersytet i równie nieudanego pozwu, Robert A. Pratt oferuje rygorystycznie zbadany opis burzliwych wydarzeń otaczających desegregację flagowej instytucji Georgii. Opierając się na materiałach archiwalnych i historiach ustnych, Pratt obala mity otaczające przełomową decyzję z 1961 roku o przyjęciu czarnoskórych studentów na uniwersytet: mianowicie pogląd, że University of Georgia zdesegregował się przy bardzo niewielkim gwałtownym sprzeciwie. Pratt pokazuje, że kiedy Ward, wówczas prawnik, pomagał w procesie o przyjęcie Hamiltona Earla Holmesa i Charlayne Alberty Hunter, studenci Uniwersytetu Georgia, a nie osoby z zewnątrz, starannie zaplanowali zamieszki, aby zachęcić do wydalenia Holmesa i Hunter. Pratt pokazuje również, jak lokalni przywódcy polityczni w całym stanie sympatyzowali z protestującymi studentami, a nawet im pomagali.
Prowokacyjna opowieść Pratta o walce o prawa obywatelskie nie kończy się na początkowej decyzji prawnej, która zakończyła segregację na uniwersytecie. Analizuje on również spuściznę Horace'a Warda i innych pionierów praw obywatelskich zaangażowanych w desegregację uniwersytetu - w tym Donalda Hollowella i Constance Baker Motley - którzy przez całe życie przełamywali bariery kolorystyczne na Południu i poza nim. We Shall Not Be Moved to świadectwo Horace'a Warda, Hamiltona Holmesa, Charlayne Hunter-Gault i innych, którzy odważnie rzucili wyzwanie latom zalegalizowanej segregacji.
