Ocena:
Książka „We Are Iran” oferuje wnikliwe spojrzenie na życie i myśli irańskiej młodzieży za pośrednictwem ich blogów. Kontrastuje ona niuanse irańskiego społeczeństwa z często upolitycznionymi poglądami prezentowanymi w mediach głównego nurtu. Narracja jest wciągająca, zapewniając połączenie osobistych historii, historii kultury i kontekstu społecznego, dzięki czemu jest to zalecana lektura dla tych, którzy chcą zrozumieć współczesny Iran.
Zalety:⬤ Zapewnia osobistą i zniuansowaną perspektywę irańskiej młodzieży poprzez ich własne głosy.
⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja, która łączy osobiste spostrzeżenia z kontekstem kulturowym i historycznym.
⬤ Otwiera oczy czytelnikom niezaznajomionym z Iranem, ukazując pełne nadziei i tętniące życiem społeczeństwo.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za trudną do odłożenia i chwaliło jej emocjonalną głębię.
⬤ Zachęca do docenienia wolności słowa i walki blogerów w Iranie.
⬤ Niektóre recenzje sugerują, że książka przedstawia wybiórczy obraz Iranu, skupiając się głównie na tych, którzy mają dostęp do Internetu i blogów.
⬤ Krytyka dotycząca reprezentacji zwykłych Irańczyków i postrzeganej agendy w doborze historii.
⬤ Kilku czytelników życzyło sobie głębszego zbadania pewnych kwestii, wskazując, że niektóre rozdziały mogą pozostawić nie-Irańczyków z pytaniami bez odpowiedzi.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
We Are Iran: The Persian Blogs
We wrześniu 2001 r. młody irański dziennikarz, Hossein Derakhshan, stworzył jeden z pierwszych blogów internetowych w języku perskim.
Kiedy opracował również prosty przewodnik po blogach dla Irańczyków, wywołało to lawinę niespotykanych dotąd opinii. Obecnie istnieje 64 000 blogów w języku farsi, a Nasrin Alavi skrupulatnie przejrzała je wszystkie, łącząc najbardziej wpływowe i prowokujące w uderzający obraz rozkwitu sprzeciwu w Iranie. Od jednego blogera, który określa Najwyższego Przywódcę mianem "alfonsa", po innego, który opłakuje tożsamość zmiażdżoną przez dławiącą ochronę jej męskich krewnych, zbiór ten funkcjonuje nie tylko jako archiwum myśli Irańczyków na temat ich kraju, kultury, religii i reszty świata, ale także jako alternatywna najnowsza historia Iranu.
Rządowe represje mogą wkrótce uciszyć te głosy - w lutym 2005 r. jeden z blogerów został skazany na 14 lat więzienia - a We Are Iran może służyć jako jedyny poważny zapis ich istnienia.