Early Mesolithic Technical Systems of Southern France and Northern Italy
Sauveterrian reprezentuje jeden z głównych aspektów kulturowych europejskiego wczesnego mezolitu. W niniejszej pracy jego domniemana jednolitość - oparta głównie na podstawach typologicznych - została zakwestionowana w celu oceny i weryfikacji relacji istniejących między dwoma centralnymi obszarami rozprzestrzeniania się tego kompleksu: południową Francją i północnymi Włochami.
Szerokie podejście technologiczne, łączące uzupełniające się techniki analityczne, zostało zastosowane do badania serii francuskich i włoskich zespołów litowych. Dokładniej, zostały one zbadane w celu zrekonstruowania całej sekwencji redukcji, od pozyskiwania surowców litowych po używanie i odrzucanie narzędzi. Wyniki wskazują, że oba regiony zareagowały na ten sam schemat koncepcyjny, a ich odpowiednie litowe systemy techniczne miały to samo uzasadnienie: niezwykle zoptymalizowana technologia, w najmniejszym stopniu nie oportunistyczna, ale wynikająca ze starannego planowania strategicznego.
Niemniej jednak, w kontekście tego uogólnionego zachowania, można znaleźć spójną zmienność, naznaczoną różnicami zarówno "stylistycznymi", jak i technicznymi, zwłaszcza w odniesieniu do procesów produkcji mikrolitycznych armatur. Na poziomie ogólnym, w kontekście ważnych zmian środowiskowych, które charakteryzowały przejście od późnego glacjału do wczesnego holocenu, pojawienie się technologii Sauveterrian miało fundamentalne znaczenie dla rozwoju złożonej struktury osadniczej, charakteryzującej się systemem mobilności opartym na stosunkowo krótkich dystansach i silnym komponencie logistycznym.