Wczesna sztuka celtycka: Od początków do następstw

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Early Celtic Art: From Its Origins to Its Aftermath

Zawartość książki:

Dla wielu, być może dla większości, tytuł Early Celtic Art przywołuje obrazy wczesnochrześcijańskich kamiennych krzyży w Irlandii, Szkocji, Walii lub Kornwalii; Glendalough, Lona lub Tintagel; kielicha z Ardagh lub relikwiarza z Monymusk; wielkich iluminowanych ewangelii z Durrow lub Lindisfame. Ale jak zauważa Stuart Piggott, doskonałe dzieła sztuki wyprodukowane pod egidą wczesnych kościołów w Wielkiej Brytanii lub Irlandii, w regionach celtyckich według tradycji lub języka, mają za sobą tylko częściowo celtycki rodowód.

Jedna odmiana eklektycznego stylu została zapożyczona z ornamentów północnego świata germańskiego, klasycznego basenu Morza Śródziemnego, a nawet kościołów wschodnich. Wczesna sztuka celtycka, pochodząca z V wieku p.n.e. w Europie Środkowej, miała już siedem lub osiem wieków, kiedy po raz ostatni została odnaleziona w pogańskim, prehistorycznym świecie, a transmisja niektórych jej sposobów i motywów przez kolejne stulecia do chrześcijańskiego średniowiecza była jeszcze późniejszym zjawiskiem. Niniejszy tom przedstawia sztukę prehistorycznych ludów celtyckich, pierwszy wielki wkład barbarzyńców w sztukę europejską.

Jest to sztuka tworzona w okolicznościach, które świat klasyczny i współczesne społeczeństwa bez wahania uznają za niecywilizowane. Jej wygląd, jak powiedział N. K. Sandars w Prehistoric Art in Europe: "jest być może jedną z najdziwniejszych i najbardziej nieprawdopodobnych rzeczy, jakie wyszły z barbarzyńskiego kontynentu. Jego szczególne wyrafinowanie, delikatność i równowaga nie są tym, czego można by oczekiwać od ludzi, którzy, choć odważni i nie pozbawieni honoru nawet w zapisach swoich wrogów, byli również dzicy, okrutni i często odrażający; ponieważ odpady archeologiczne, a także raporty klasycznej starożytności, zgadzają się w tym werdykcie ".

Książka ta obejmuje pierwszą dużą wystawę wczesnej sztuki celtyckiej od jej początków i początków do jej następstw i została zebrana przez Stuarta Piggotta, który wykładał późniejszą prehistorię europejską studentom wyróżniającym się w archeologii na Uniwersytecie w Edynburgu, gdzie zajmował katedrę Abercromy. Przeszedł na emeryturę w 1977 roku, a w 1983 roku otrzymał złoty medal Towarzystwa Starożytności Londynu, a także medal Grahame Clark Akademii Brytyjskiej w 1992 roku. Dzięki swojej wiedzy na ten temat udostępnił niejasny, ale fascynujący okres kultury europejskiej.