Wciąż walczę

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Still Fighting

Zawartość książki:

Historia ruchu kobiecego w Nikaragui to fascynująca opowieść o oporze, strategii i wierze. Od narodzin w 1977 roku pod dyktaturą Somozy, przez rewolucję sandinistów, aż po upadek rządu Chamorro, nikaraguański ruch kobiecy przeszedł przez rewolucyjne wstrząsy, głębokie zmiany w rządzie i szybko zmieniające się definicje ról kobiet w społeczeństwie. Przez to wszystko ruch ten wzrastał, cofał się i wytrwał, wkraczając w XXI wiek jako potężna i wpływowa siła, rozciągająca się od korzeni do poziomu krajowego.

W jaki sposób kobiety w słabo rozwiniętym gospodarczo kraju Ameryki Środkowej, z niewielką historią organizacji, feminizmu czy demokracji, odniosły sukces w tworzeniu sieci, organizacji i kampanii, które wyrzeźbiły tożsamość płciową i rzuciły wyzwanie dominującym ideologiom (zarówno rewolucyjnym, jak i konserwatywnym)? W Still Fighting Katherine Isbester stara się to zrozumieć. Analizuje złożony i bogaty przypadek Nikaragui, aby dowiedzieć się więcej o dynamice ruchów społecznych w ogóle, a w szczególności o organizowaniu się kobiet.

Teoria ruchów społecznych oferuje Isbester narzędzie analityczne do wyjaśnienia niezwykłej ewolucji ruchu w Nikaragui. Teoretyzuje ona, że zrównoważony ruch składa się z trzech elementów: ukierunkowanego celu, mobilizacji zasobów i tożsamości. Brak któregokolwiek z tych elementów osłabia ruch społeczny. Isbester pokazuje, w jaki sposób teoria ta znajduje potwierdzenie w doświadczeniach nikaraguańskiego ruchu kobiecego w ciągu ostatnich trzydziestu lat. Pokazuje na przykład, w jaki sposób rewolucyjny rząd w latach 80. dokooptował ruch kobiecy, paraliżując jego zdolność do tworzenia autonomicznej tożsamości, wybierania własnych celów i mobilizowania zasobów niezależnych od państwa. W związku z tym stracił on legitymację, członkostwo i wpływy. Autorka śledzi odrodzenie ruchu w latach 90-tych, będące wynikiem jego redefinicji jako autonomicznego ruchu zorganizowanego wokół tożsamości opiekuńczej.

Still Fighting łączy teorię społeczną z badaniami terenowymi, przewodząc nowej fali badań nad kobietami w Ameryce Łacińskiej. Isbester przeprowadziła wywiady z ponad setką kluczowych uczestników ruchu kobiecego, a także z członkami Zgromadzenia Narodowego, przywódcami innych ruchów społecznych i kobietami spoza ruchu. W Nikaragui była świadkiem wielu organizacji politycznych, co pozwoliło jej ujawnić organiczną zawiłość, a także historyczną ścieżkę ruchu społecznego.

Still Fighting będzie ważną książką dla szerokiego grona studentów i profesjonalistów w dziedzinie ruchów społecznych, zmian społecznych, płci, polityki i Ameryki Łacińskiej.