Wbrew naturze

Opinie czytelników

Książka jest niewielkim, przyjemnym esejem historyka nauki, który porusza kwestie filozoficzne, ale brakuje mu głębi i mocnej konkluzji. Choć proza jest przejrzysta i zawiera interesujące wizualizacje, wysoka cena i ograniczona zawartość są punktami krytyki.

Przejrzysta proza, żywy styl, ciekawe ilustracje i wciągający format na popołudniową lekturę. Może sprowokować przemyślane dyskusje, szczególnie w kontekście edukacyjnym.

Brakuje jej głębi i mocnego zakończenia, nie jest w pełni zgodna z tytułem i jest uważana za zbyt drogą, biorąc pod uwagę minimalną zawartość (mniej niż 50 stron rzeczywistego tekstu).

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Against Nature

Zawartość książki:

Zwięzłe dzieło antropologii filozoficznej, które bada, dlaczego ludzie odnajdują porządek moralny w porządku naturalnym.

Dlaczego istoty ludzkie, w wielu różnych kulturach i epokach, spoglądały na naturę jako źródło norm ludzkiego zachowania? Począwszy od starożytnych Indii i starożytnej Grecji, średniowiecznej Francji i oświeceniowej Ameryki, aż po najnowsze kontrowersje dotyczące małżeństw homoseksualnych i klonowania, porządki naturalne były wykorzystywane do ilustrowania i wspierania porządków moralnych. Zarówno rewolucjoniści, jak i reakcjoniści odwoływali się do natury, by wzmocnić swoje racje. Żadna ilość filozoficznych argumentów czy krytyki politycznej nie powstrzymuje uporczywej i wszechobecnej pokusy łączenia „jest” porządków naturalnych z „powinien” porządków moralnych.

W tej krótkiej, zwięzłej pracy z zakresu antropologii filozoficznej Lorraine Daston pyta, dlaczego nieustannie poszukujemy porządków moralnych w porządkach naturalnych, pomimo tak wielu dobrych rad, aby było inaczej. Przedstawia trzy konkretne formy naturalnego porządku w zachodniej tradycji filozoficznej - specyficzne natury, lokalne natury i uniwersalne prawa naturalne - i opisuje, w jaki sposób każdy z tych trzech naturalnych porządków został wykorzystany do zdefiniowania i przeciwstawienia się charakterystycznej formie tego, co nienaturalne. Argumentuje, że każda z tych form nienaturalności wywołuje równie charakterystyczne emocje: horror, przerażenie i zdumienie.

Daston proponuje, aby ludzki rozum praktykowany w ludzkich ciałach przyciągnął uwagę filozofów, którzy tradycyjnie tęsknili za transcendentnym rozumem, ważnym dla wszystkich gatunków, wszystkich epok, a nawet wszystkich planet.