Watykańska bitwa biskupów: Widok z Pew

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Vatican Battle of Bishops: A View from The Pew

Zawartość książki:

WATYKAŃSKA BITWA BISKUPÓW: SPOJRZENIE Z ŁAWKI.

Istnieją dwa problemy z Kościołem katolickim: hierarchia myśli, że jest właścicielem Kościoła, a katolik w ławce jest zbyt wygodny w swojej wyściełanej ławce. Katoliccy świeccy byli pomocnikami hierarchii. Podstawowa i formalna różnica polega na tym, że hierarchia uważa, że jest właścicielem Ducha Świętego. Ogólnie rzecz biorąc, głosy świeckich były ignorowane. Biskupi Soboru Watykańskiego II wydali dekret, a papież Franciszek wystosował formalne zaproszenie do ławek, aby przedstawili swoje przemyślenia. Zaproszeni do zabrania głosu katolicy z ławek wyrażają swoje inspiracje. Hierarchia (w większości) gardzi inspiracjami wiernych. To sugeruje bitwę watykańską: Biskupi broniący status quo kontra biskupi broniący ławek.

Trzy czynniki wyjaśniają, dlaczego hierarchia kościelna nie słucha Ducha Świętego z ławek. Hierarchia nie jest otwarta na "stawanie się". Postrzegają status quo jako świętość. Po drugie, hierarchia jest naprawdę przekonana, że stanowi Kościół. Oleje święceń naznaczają namaszczonych specjalnymi darami potrzebnymi do kierowania społeczeństwem Bożym. Wreszcie, hierarchia tradycyjnie była kastą uprzywilejowaną. Cesarz rzymski Konstantyn nadał duchownym oficjalną rzymską rangę, która z kolei oferowała wypłatę. Duchowni nie musieli już pracować na życie obok zwykłych wiernych. Stracili kontakt z innymi wierzącymi. W ich umysłach wyświęceni są ponad słuchaniem świeckich.

W ławkach katolicy od dawna są obywatelami drugiej kategorii. Muszą zadać sobie pytanie, w jaki sposób hierarchia osiągnęła ich status. Cesarz rzymski Konstantyn postrzegał chrześcijan myślących wspólnotowo jako zjednoczenie swojego imperium i uczynił wszystkich duchownych urzędnikami państwowymi. Duchowni byli tymi, którzy mieli czas i wolny czas na przygotowanie posiłków pamiątkowych. To właśnie wtedy duchowieństwo przyjęło kulturę klerykalizmu, tj. duchowieństwo jest właścicielem Kościoła i Ducha Świętego poprzez święcenia.

Tak było w starożytnym Rzymie. Teraz księża wykorzystują niewinność młodzieży. Papież Franciszek nazywa ten Kościół "oblubienicą przyłapaną na cudzołóstwie". W terminologii biblijnej "cudzołóstwo" jest zarezerwowane dla Żydów, którzy odeszli, by czcić innych bogów, bałwochwalstwo! Papież Franciszek twierdzi, że hierarchia czciła fałszywego boga. Oddawali cześć swojemu "tylko wyświęconemu kościołowi", fikcyjnemu kościołowi, starając się zachować pozory "świętości". Tuszowali grzech (również przestępstwo prawne) księży, którzy wykorzystywali dzieci, aby udawać świętych.

A co z ludem Bożym, kiedy to wszystko się działo? Czy po prostu tam siedzieli? Odpowiedź brzmi "tak" i "nie". Większość wiernych katolików nie zrobiła nic, ponieważ nie wiedziała, co tak naprawdę się dzieje. Niektórzy słyszeli, ale doszli do wniosku, że musi to być kłamstwo jakiegoś niezadowolonego katolika, próbującego narobić kłopotów jednemu z księży. Ci świeccy byli prawdziwymi pomocnikami hierarchii w grzeszeniu. Duch Święty zdołał jednak ostrzec niektórych katolików. Sprawdzili to, co usłyszeli: "Ufaj, ale sprawdzaj". Kiedy dowiedzieli się o nadużyciach, ostrzegli swoich pastorów i biskupów o problematycznych księżach. Ich pastorzy i biskupi popadli w odrętwienie, zaprzeczali, ukrywali nadużycia, a niektórzy biskupi zlecili swojemu zespołowi prawnemu faktyczne zhańbienie ofiar w sądach.

Ponownie, Duch Święty nie pozwolił, by milczenie przykryło zniewagę, jaką hierarchia okazała radzie Ducha. Urażony Duch Święty doradził papieżowi Franciszkowi, aby zwołał proces synodalny, aby umożliwić głos wiernym katolikom. Ponieważ wierni posłuchali Ducha Świętego, Paraklet obdarzył ich duchową szansą, jaką był Synod. W ten sposób katolicy z ławek mieli szansę zabrać głos.

Porządek obrad biskupów został opublikowany. Kwestie są wyraźnie kontrowersyjne (kobiety księża, opcjonalny celibat księży, podstawy moralności seksualnej, rozwiedzeni katolicy) dla watykańskiej bitwy biskupów.