Ocena:

Recenzje „Waterloo 1815 (1): Quatre Bras” podkreślają jej mocne strony jako dobrze zbadanego i pięknie zilustrowanego wprowadzenia do mniej znanej bitwy, która przygotowała grunt pod słynną kampanię Waterloo. Jednak kilka krytycznych uwag wskazuje na kwestie związane z nieścisłościami, brakiem szczegółowej analizy wojskowej i powtarzającymi się sformułowaniami. Podczas gdy tom jest doceniany za przystępny język i przejrzystą organizację, niektórzy czytelnicy pragną większej głębi, szczególnie w liczbach ofiar i szerszym kontekście strategicznym.
Zalety:Dobrze zbadana, pięknie zilustrowana mapami i obrazami, zapewnia zwięzły przegląd bitwy pod Quatre Bras, oferuje zrównoważoną perspektywę poprzez uznanie wszystkich zaangażowanych narodowości i jest odpowiednia zarówno dla entuzjastów wojskowości, jak i ogólnych czytelników. Służy jako cenne źródło informacji dla graczy wojennych i studentów pragnących zrozumieć złożoność napoleońskich bitew.
Wady:Kilka nieścisłości i pominięć, takich jak powtarzające się wzmianki o tytułach (np. Książę Oranii), błędne opisy postępowania Napoleona, brak szczegółowych statystyk ofiar i niewystarczająca analiza wojskowa. Niektórzy czytelnicy uważali, że tekst skłania się ku zbyt uproszczonej prezentacji, bez zagłębiania się w stany umysłu dowódców lub następstwa bitwy.
(na podstawie 45 opinii czytelników)
W związku z przypadającą w 2015 roku dwusetną rocznicą bitwy pod Waterloo, Osprey publikuje Waterloo 1815, ostateczną trzytomową historię tej historycznej bitwy. Opierając się na nowych badaniach opartych na niepublikowanych relacjach z pierwszej ręki i ilustracjach, Waterloo 1815 zapewnia szczegółowe źródło informacji na temat wszystkich aspektów słynnej bitwy.
Pierwszy tom trylogii, Quatre Bras, skupia się na wydarzeniach poprzedzających samą bitwę pod Waterloo. Dwa dni przed główną bitwą, początkowe 8000 żołnierzy alianckich zmierzyło się z 48 000 żołnierzy francuskiej Armee du Nord pod dowództwem marszałka Neya na strategicznie ważnym skrzyżowaniu Quatre Bras. Wellington, oszukany przez Napoleona, który próbował wbić klin między Prusaków a armię anglosaską, skoncentrował swoje wojska pod Quatre Bras, mając nadzieję na połączenie się z Prusakami. Tam Wellingtonowi udało się jedynie powstrzymać ataki Neya. Bitwa zakończyła się taktycznym impasem, ale ponieważ nie był w stanie połączyć się z Prusakami Bluchera, Wellington wycofał się wzdłuż drogi do Brukseli na nowe pozycje w małej belgijskiej wiosce Waterloo, przygotowując tym samym grunt pod jedną z największych bitew wszechczasów.
Dzięki szczegółowym mapom, ilustracjom i rozmieszczeniu na polu bitwy, Quatre Bras będzie podstawą dla każdego studenta bitwy pod Waterloo.