Bliższe spojrzenie... Zaprzeczanie jest dobrze znanym mechanizmem obronnym.
Mechanizmy obronne pozwalają nam zdystansować się od pełnej świadomości nieprzyjemnych myśli, uczuć i zachowań. Zaprzeczanie często uruchamia się, gdy pozornie nie jesteśmy w stanie lub nie chcemy stawić czoła rzeczywistości lub przyznać się do oczywistej prawdy. Duchowny i aktywista Elder Vander Jones mówi: "Istnieje duże prawdopodobieństwo, że Judasz zaprzeczył, mówiąc: "Mistrzu, czy to ja?".
Byłby to dobry sposób na zdystansowanie się od bolesnej rzeczywistości ujawnienia.
Zaprzeczanie chroni ego przed rzeczami, z którymi nie możemy sobie poradzić. Czy prawda wypowiedziana przez Jezusa była tak bolesna, czy po prostu zbyt niewygodna dla Judasza? Jeśli zaprzeczenie zadziałało, to czy objawiło się odpowiednio jako doczesna umiejętność radzenia sobie? Zaprzeczenie mogło złagodzić Judasza, szepcząc, aby zminimalizować rzeczywistość przedstawioną przed nim i wewnątrz niego.
A może ujawniło się jako całkowite odrzucenie prawdy? Co więcej, gdyby miał złe sumienie, Judasz nie doświadczyłby poczucia winy. Znieczulone sumienie jest tym, czym jest: złem". Starszy Jones mówi dalej: "Dzisiejsze przejawy zła są uderzająco podobne do tych z Pisma Świętego.
Wielu było świadkami nadmiernej siły, z jaką Jezus został aresztowany, a jeszcze więcej wiedziało, że został niesprawiedliwie stracony. Poncjusz Piłat pełnił funkcję sędziego (rzekomo) poszukującego prawdy. Jednak ugiął się pod presją polityczną, podobnie jak sędzia O Donnell w sprawie Timothy'ego Russella / Malissy Williams w Ohio.
Czy w przypadku Erica Garnersa zaprzeczenie oddaliło nowojorską ławę przysięgłych od pełnej świadomości, czy też decyzja o nieoskarżaniu funkcjonariuszy policji była całkowitym odrzuceniem prawdy? Analizując moją egzegezę biblijnych epizodów, modlę się, aby czytelnicy weszli w porównawczy przepływ tam iz powrotem, wtedy i teraz w osobistej autorefleksji. Będę się modlił, abyście z modlitwą obserwowali, jak oglądacie to, co oglądacie.
Amen".
