Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Value of Solitude: The Ethics and Spirituality of Aloneness in Autobiography
Większość ludzi ma ambiwalentny stosunek do samotności, zarówno kochając ją, jak i obawiając się jej, w zależności od tego, jak doświadczają samotności w pewnych momentach swojego życia. W The Value of Solitude John Barbour bada niektóre ze sposobów, w jakie doświadczenia samotności, zarówno pozytywne, jak i negatywne, zostały zinterpretowane jako znaczące religijnie. Pokazuje również, w jaki sposób samotność może rodzić pytania etyczne, gdy pisarze oceniają zalety i niebezpieczeństwa samotności oraz zastanawiają się, w jaki sposób interakcje społeczne i wycofanie mogą być najbardziej znaczące w życiu.
Praca Barboura różni się od poprzednich książek o samotności na dwa sposoby: łączy samotność z etyką i duchowością oraz podchodzi do samotności poprzez autobiografię. Barbour obejmuje okres od wczesnego chrześcijaństwa i średniowiecza do XX wieku, badając odmiany samotnego doświadczenia pisarzy takich jak Augustyn, Petrarka, Montaigne, Gibbon, Rousseau, Thoreau, Thomas Merton i Paul Auster. Dla wielu autorów proces pisania autobiografii sam w sobie jest postrzegany jako forma samotności, oderwania się od innych w celu odkrycia lub stworzenia nowego poczucia osobistej tożsamości. Samotność pomaga tym autorom przeorientować swoje życie zgodnie z moralnymi ideałami i duchowymi aspiracjami.
The Value of Solitude zarówno śledzi trwałość i żywotność tematu samotności w autobiografii, jak i pokazuje, w jaki sposób literacka forma i struktura autobiografii są kształtowane przez etyczną i religijną refleksję nad samotnością. Praca ta powinna zainteresować badaczy z dziedziny religioznawstwa i teologii, krytyków literackich i specjalistów w dziedzinie autobiografii, a także czytelników zainteresowanych doświadczeniem samotności oraz jej moralnym i duchowym znaczeniem.
