Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
W 1993 roku Gideon Mendel spędził kilka tygodni fotografując oddziały Broderip i Charles Bell w londyńskim szpitalu Middlesex. Broderip był pierwszym oddziałem dla chorych na AIDS w Londynie i został otwarty przez księżną Walii Dianę w 1987 roku.
Była to era, zanim leki antyretrowirusowe stały się dostępne, bardzo wyraźny i tragiczny czas. Wszyscy pacjenci przebywający na oddziale, z których wielu było młodymi, homoseksualnymi mężczyznami, musieli stawić czoła przerażającej perspektywie przedwczesnej i bolesnej śmierci. Podczas pobytu w szpitalu Gideon śledził historie czterech pacjentów - Johna, Stevena, Iana i Andre.
Te dwa oddziały w szpitalu Middlesex były jednymi z niewielu dedykowanych oddziałów AIDS, które istniały w Londynie, a nawet bardziej niezwykłe ze względu na ich decyzję o otwarciu się na fotografowanie. Biorąc pod uwagę wysoki poziom stygmatyzacji i strachu, który istniał w tamtym czasie, decyzja tych czterech pacjentów, aby pozwolić się sfotografować wraz z rodzinami, kochankami i przyjaciółmi, była aktem znacznej odwagi. Podczas pobytu w szpitalu fotografował ich leczenie i wiele innych aspektów życia na oddziale, w tym intymny sposób, w jaki personel, pacjenci i ich rodziny odnosili się do siebie nawzajem.
Leczenie nie było biernym procesem, ale raczej aktywnym zaangażowaniem ze strony pacjentów, którzy często posiadali ogromną wiedzę na temat swojego stanu. Personel również przywiązał się do swoich pacjentów o wiele bardziej niż było to powszechne w szpitalach w tamtym czasie. Wszyscy pacjenci na tych zdjęciach zmarli wkrótce po ich zrobieniu.
Byli to pechowcy, którzy zachorowali tuż przed udostępnieniem leczenia. The Ward w przejmujący sposób przypomina nam o innych czasach, o tym, jak to było żyć z wirusem HIV, gdy był on uważany za prawdziwy wyrok śmierci, oraz o tym, jak oddziały szpitala Middlesex stały się wyjątkowymi i szczególnymi miejscami pełnymi miłości.