Opinie czytelników
Podsumowanie:Zbiór recenzji prezentuje różnorodne opinie na temat „The Vampyre” autorstwa Johna Polidoriego. Podczas gdy wielu docenia jego historyczne znaczenie jako jednej z najwcześniejszych opowieści o wampirach, opinie na temat fabuły i zaangażowania są bardzo zróżnicowane. Język i styl odzwierciedlają epokę, co dla niektórych czytelników dodaje jej uroku, podczas gdy dla innych szkodzi doświadczeniu ze względu na przestarzałą naturę. Wielu sugeruje, że choć ma ona swoje miejsce w literaturze wampirycznej, może nie spełniać współczesnych oczekiwań dotyczących napięcia i emocji.
Zalety:⬤ Intrygujące znaczenie historyczne jako jedna z pierwszych opowieści o wampirach.
⬤ Krótka i łatwa w odbiorze, dzięki czemu jest przystępna dla zapracowanych czytelników.
⬤ Gotyckie elementy i piękna, choć archaiczna proza.
⬤ Oferuje interesujące spojrzenie na wczesną wiedzę o wampirach i powiązania z Lordem Byronem.
⬤ Lektura obowiązkowa dla entuzjastów wampirów, aby zrozumieć ewolucję gatunku.
Wady:⬤ Wielu recenzentów uznało fabułę za rozczarowującą i przewidywalną jak na współczesne standardy.
⬤ Język jest często postrzegany jako trudny i przestarzały, co sprawia, że lektura jest dla niektórych mniej przyjemna.
⬤ Brak napięcia i dreszczyku emocji, które zapewniają późniejsze historie o wampirach.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że nie ma wystarczającego rozwoju postaci lub treści.
⬤ Kilku recenzentów zwróciło uwagę na problemy z fizycznym wydaniem książki, takie jak dodatkowe puste strony.
(na podstawie 55 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Vampire
Zawartość książki:
„The Vampyre” to krótki utwór prozatorski napisany w 1819 roku przez Johna Williama Polidoriego na podstawie historii opowiedzianej przez Lorda Byrona w ramach konkursu między Polidorim, Mary Shelley, Lordem Byronem i Percy Shelleyem.
W ramach tego samego konkursu powstała powieść Frankenstein; or, The Modern Prometheus. Wampir jest często postrzegany jako protoplasta romantycznego gatunku wampirycznej fantastyki.
Dzieło to zostało opisane przez Christophera Fraylinga jako „pierwsza historia, która z powodzeniem połączyła różne elementy wampiryzmu w spójny gatunek literacki”.
