Walter Harper, Rdzenny syn Alaski

Opinie czytelników

Książka jest zwięzłą biografią Waltera Harpera, pierwszego człowieka, który zdobył szczyt Denali, podkreślając jego podwójne dziedzictwo i złożoność interakcji kulturowych na początku XX wieku na Alasce. Bada również życie Hudsona Stucka, anglikańskiego księdza, który był jego mentorem. Narracja jest zarówno pouczająca, jak i wciągająca, co czyni ją cennym źródłem informacji dla osób zainteresowanych historią Alaski i dynamiką kulturową.

⬤ Dobrze zbadane i pełne szacunku przedstawienie tematów
⬤ wciągające pisanie, które żywo opisuje wyzwania związane z alpinizmem i dynamiką kulturową
⬤ atrakcyjne dla czytelników zainteresowanych historią Alaski
⬤ zwięzła, ale wyczerpująca biografia bohatera Alaski
⬤ wizualnie opisowy i wciągający.

Skierowana głównie do konkretnych odbiorców (Alaskańczyków, historyków, alpinistów), co może ograniczać szerszą atrakcyjność; niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na historii kultury i interakcjach za mniej wciągające, jeśli wolą bardziej zorientowane na akcję narracje.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Walter Harper, Alaska Native Son

Zawartość książki:

Nagroda Alaskana 2018 przyznana przez Stowarzyszenie Bibliotek Alaski.

2018 Alaska Historical Society James H. Drucker Alaska Historian of the Year Award.

Walter Harper, Alaska Native Son oświetla życie niezwykłego irlandzko-atabaskiego mężczyzny, który był pierwszą osobą, która zdobyła szczyt Denali, najwyższą górę Ameryki Północnej. Urodzony w 1893 roku Walter Harper był najmłodszym dzieckiem Jenny Albert i legendarnego poszukiwacza złota Arthura Harpera. Jego rodzice rozstali się wkrótce po jego narodzinach, a matka wychowała Waltera w tradycji Athabascan, mówiąc w języku Koyukon-Athabascan. Kiedy Walter miał siedemnaście lat, episkopalny archidiakon Hudson Stuck zatrudnił utalentowanego i charyzmatycznego młodzieńca jako pilota łodzi rzecznej i przewodnika po zimowych szlakach. W kolejnych latach, gdy obaj podróżowali między misjami episkopalnymi wewnętrznej Alaski, rozwinęli więź przypominającą ojca i syna, a w 1913 roku razem zdobyli szczyt Denali.

Silna athabaskańska tożsamość Waltera pozwoliła mu pozostać zakorzenionym w kulturze, w której się urodził, podczas gdy jego zachodnia edukacja rozwijała się, a on sam stał się liderem i pomostem między rdzennymi ludami Alaski a ludźmi Zachodu na terytorium Alaski. Planował zostać misjonarzem medycznym we wnętrzu Alaski, ale jego życie zostało przerwane w wieku dwudziestu pięciu lat w katastrofie Princess Sophia w 1918 roku w pobliżu Skagway na Alasce.

Harper był przykładem odporności w czasach, gdy gwałtowne zmiany społeczno-ekonomiczne i kulturowe siały spustoszenie w rdzennych wioskach Alaski. Dziś jest on również przykładem męskości Athabascan i zdrowej akulturacji do zachodnich stylów życia, których życie będzie rezonować z dzisiejszymi czytelnikami.