Walka z żałobą

Opinie czytelników

Książka stanowi głęboką i pięknie napisaną analizę żałoby, badającą zarówno aspekty indywidualne, jak i społeczne. Łączy w sobie kliniczne spostrzeżenia psychoanalityczne z emocjonalną bezpośredniością, ukazując odporność jednostek w obliczu traumy. Jest cenna zarówno dla zrozumienia historycznych traum zbiorowych, jak i dla indywidualnej opieki nad traumą.

Pięknie napisana, zapewnia rzadki wgląd w żałobę, bada zarówno dynamikę społeczną, jak i indywidualną, zawiera kliniczną pracę psychoanalityczną, angażuje czytelników emocjonalnie, skutecznie bada odporność na traumę.

Żadna nie została wyraźnie wymieniona w recenzjach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Struggle Against Mourning

Zawartość książki:

Główne pytania postawione w tej książce to: W jaki sposób analityk pomaga pacjentowi być w kontakcie z bólem i żałobą? Czy rezygnacja z mechanizmów obronnych jest zawsze pożądana? I jaka jest rola analityka w procesie żałoby - czy analityk powinien walczyć o pomoc pacjentom w zrzeczeniu się obrony przed bólem i żałobą, których mogą doświadczać jako kluczowych dla ich niepewnego psychicznego przetrwania? Czy też powinien towarzyszyć pacjentom na ich drodze do samopoznania, co może, ale nie musi, skutkować porzuceniem przez nich mechanizmów obronnych w obliczu bólu i żałoby nieodłącznie związanych z traumą? Wykorzystanie różnych mechanizmów obronnych i wynikająca z tego nierozwiązana żałoba odzwierciedlają skalę niepokoju i bólu, które można znaleźć na drodze do żałoby.

Zdolność do opłakiwania i zdolność do znoszenia pewnej bezradności przy jednoczesnym znalezieniu sensu życia są celami pracy analitycznej w tej książce.