Walka o wyższe prawo: Czarni i biali transcendentaliści przeciwko niewolnictwu

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka jest pięknie napisaną eksploracją powiązań między transcendentalizmem, abolicjonizmem i historią Ameryki, zapewniając istotny wgląd w te ruchy społeczne. Czytelnicy doceniają dokładność badań autora oraz sposób, w jaki przedstawiono intelektualny i moralny wymiar tych tematów. Nie obyło się jednak bez krytyki dotyczącej dogłębności niektórych argumentów i tego, jak poglądy niektórych historyków mogą przyćmić wyjątkowy wkład transcendentalistów w abolicjonizm.

⬤ Pięknie napisana i niezbędna do zrozumienia niewolnictwa i abolicjonizmu.
⬤ Oferuje wnikliwe powiązania między różnymi ruchami społecznymi w XIX wieku.
⬤ Podważa powszechne narracje historyczne dotyczące transcendentalizmu i jego politycznego zaangażowania.
⬤ Podkreśla intelektualne i moralne korzenie walki przeciwko niewolnictwu.
⬤ Poprawia zrozumienie przez czytelników znaczenia transcendentalizmu w amerykańskiej myśli.

⬤ Niektóre recenzje wspominają, że niektórym argumentom może brakować głębi.
⬤ Złożoność filozofii transcendentalistów może nie być dokładnie zbadana.
⬤ Książka może nie w pełni konfrontować się z utrzymującymi się stereotypami związanymi z transcendentalizmem.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fighting for the Higher Law: Black and White Transcendentalists Against Slavery

Zawartość książki:

W książce Fighting for the Higher Law Peter Wirzbicki bada, w jaki sposób ważni czarnoskórzy abolicjoniści dołączyli do słynnych transcendentalistów, aby stworzyć filozofię polityczną, która rozpaliła radykalną walkę z amerykańskim niewolnictwem.

W kotle ruchu antyniewolniczego działacze antyniewolniczy, tacy jak William C. Nell, Thomas Sidney i Charlotte Forten, oraz intelektualiści transcendentalistyczni, w tym Ralph Waldo Emerson i Henry David Thoreau, rozwinęli etos „Wyższego Prawa”, unikalny zestaw romantycznej wrażliwości politycznej - naznaczony moralnym entuzjazmem, demokratycznym idealizmem i wizją jaźni, która mogłaby oceniać kwestie polityczne na podstawie „wyższych” standardów moralności i rozumu. Transcendentalizm, który się tutaj wyłania, nie jest po prostu marzycielską filozofią uprzywilejowanych białych mieszkańców Nowej Anglii, ale bardziej populistycznym ruchem, który zachęcał do bezkompromisowej formy polityki wśród szerokiego grona mieszkańców Północy, zarówno czarnych, jak i białych, klasy robotniczej, jak i bogatych. Wynaleziony do walki z niewolnictwem, wpłynął na późniejszy aktywizm pracowniczy, feministyczny, praw obywatelskich i ekologiczny.

Afroamerykańscy myśliciele i aktywiści od dawna angażowali się w idee amerykańskich transcendentalistów dotyczące „podwójnej świadomości”, nonkonformizmu i obywatelskiego nieposłuszeństwa. Kiedy myśliciele tacy jak Martin Luther King Jr. czy W.E.B. Du Bois odwoływali się do idei transcendentalistów, wykorzystywali ruch intelektualny, w którym czarni radykałowie uczestniczyli od lat 30. XIX wieku.