Waldy, Myelo i ja: Przetrwać makroglobulinemię Waldenstroma i zespół mielodysplastyczny

Opinie czytelników

Książka „Waldy, Myelo, & Me: Surviving Waldenstrom's Macroglobulinemia & Myelodysplastic Syndrome” autorstwa dr Carol Turner jest kroniką jej osobistej podróży przez leczenie raka z naciskiem na odporność, nadzieję i emocjonalny rollercoaster, który towarzyszy takiej diagnozie. Zapewnia cenne spostrzeżenia dla pacjentów chorych na raka i ich bliskich.

Dobrze napisana i inspirująca, łatwa w czytaniu, oferuje cenne spostrzeżenia na temat leczenia raka, podkreśla znaczenie systemu wsparcia, oddaje mieszankę humoru i emocjonalnej surowości oraz służy jako latarnia nadziei dla osób dotkniętych rakiem.

Niektórzy recenzenci uważają, że tytuł jest niefortunny i nie odzwierciedla poważnej treści książki, co może umniejszać jej atrakcyjność dla niektórych czytelników.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Waldy, Myelo, & Me: Surviving Waldenstrom's Macroglobulinemia & Myelodysplastic Syndrome

Zawartość książki:

W wieku pięćdziesięciu siedmiu lat dr Carol Turner cieszyła się doskonałym zdrowiem i chętnie korzystała z całej gamy miejsc na świeżym powietrzu, które ma do zaoferowania Kolorado. Następnie, jadąc oglądać swoich synów rywalizujących w corocznych mistrzostwach stanu w kolarstwie górskim, zatrzymała się na stacji benzynowej, odebrała telefon od swojego lekarza i dowiedziała się, że ma raka. Od razu wiedziała, że to, co nadejdzie, będzie miało osobiste i uniwersalne znaczenie, i natychmiast zaczęła robić notatki z siedzenia pasażera w samochodzie. Te notatki przekształciły się w tę książkę - szczerą, nieokrzesaną kronikę jej podróży z rakiem, od diagnozy do wyzdrowienia.

Ścieżka ta oscyluje między zaprzeczeniem a akceptacją, nadzieją a rozpaczą, oczekiwaniami a rzeczywistością i niekończącymi się wizytami połączonymi z niekończącym się oczekiwaniem. Jest jednonocne zejście do szaleństwa, po którym następuje miesięczne zejście do piekła, a pośrodku tego moment nieskazitelnej jasności, w którym czas prawie się zatrzymuje. Chociaż jest tu mnóstwo strachu i bólu, oba są pokonane przez pozytywne nastawienie, wdzięczność i humor, które umożliwiły jej powrót do zdrowia.

Najpierw poznamy Waldy'ego, pieszczotliwe imię dr Turnera dla makroglobulinemii Waldenstroma. Następnie, gdy wydaje się, że szok ustępuje, na scenę wkracza jego kumpel, Myelo - zespół mielodysplastyczny. Spotykamy też tylu lekarzy i różnych dostawców opieki, że można by nimi zapełnić mały autobus: Dr. Blood Expert, Dr. Know It All, Ms. Smooth-as-Silk Social Worker, Dr. Second Cancer, Dr. Gatekeeper, Dr. Good Ideas, Dr. Italian, Dr. Believer i wielu innych. Niektórzy z nich czynią cuda, podczas gdy jeden sprawił, że nasz bohater z obrzydzeniem opuścił ich gabinety.

Z kolei znaczna część tej książki dotyczy samodoskonalenia. Sama będąc lekarzem, dr Turner jest mniej onieśmielona niż większość osób, które chcą stawić czoła dostawcom usług medycznych i wziąć opiekę w swoje ręce. Chociaż jest lekarzem, a jej słowa są medycznie dokładne, jej pisanie i lekcje, które przekazuje, są przeznaczone dla zwykłych ludzi.

Każdy, kto niedawno stanął w obliczu raka, skorzysta z Internetu, gdzie przejdzie przez różne strony poświęcone rakowi, od klinik onkologicznych, sprzedawców oleju wężowego, zeznań tych, którzy przeżyli i tych, którzy tego nie zrobili - wszystko to jest doświadczeniem, które zwykle wywołuje strach, dezorientację i przytłoczenie. W międzyczasie w telewizji można zobaczyć obraz raka, który w niczym nie przypomina doświadczeń dr Turnera. Ta książka ma stanowić przeciwwagę dla wszystkich powyższych. W końcu ta książka nie jest przeznaczona tylko dla tych, którzy sami zmagają się z rakiem. Jest dla ludzi, którzy ich kochają i ludzi, którzy poświęcili swoje życie opiece nad nimi - niektórzy z największych fanów tej książki to lekarze onkologiczni.

Jest to opowieść o tym, przez co przeszła dr Turner, przez co przeszła jej rodzina, przed czym ich uchroniła, a także o obsadzie aż nazbyt ludzkich opiekunów, którzy towarzyszyli jej w tej drodze. W trakcie tego procesu uczy się miary kluczowych różnic. Między IgM a ANC, między nadzieją opartą na myśleniu życzeniowym a nadzieją opartą na nauce, między byciem wyleczonym a byciem ocalałym.