Claiming Wagner for France: Music and Politics in the Parisian Press, 1933-1944
Richard Wagner był postacią polaryzującą we Francji od czasu, gdy po raz pierwszy wkroczył do francuskiego życia muzycznego w połowie XIX wieku. Krytycy wykorzystywali go do symbolizowania wszystkiego, od demokratycznej rewolucji po autorytarny antysemityzm. W okresach konfliktów francusko-niemieckich, takich jak wojna francusko-pruska i I wojna światowa, Wagner był kojarzony we Francji z niemieckim nacjonalizmem i szowinizmem. Skojarzenie to doprowadziło do założenia, że wraz z nadejściem Trzeciej Rzeszy Francuzi ponownie odrzucili Wagnera.
Opierając się na setkach źródeł prasowych i wykorzystując uważną lekturę, niniejsza książka stara się wyjaśnić pewien paradoks: w miarę jak niemieckie zagrożenie stawało się coraz bardziej namacalne od 1933 roku, paryska prasa nalegała na dostrzeżenie w Wagnerze uniwersalności, która wykraczała poza jego niemieckość. Odrzucając pogląd, że Wagner reprezentował Niemcy, francuscy krytycy próbowali odzyskać jego rolę w swojej narodowej historii i wyobraźni.
Claiming Wagner for France: Music and Politics in the Parisian Press, 1933-1944 ujawnia, w jaki sposób koncepcja uniwersalnego Wagnera, która została wykorzystana do rzucenia wyzwania nazistom w latach trzydziestych XX wieku, została stopniowo przekształcona w niesławną kolaboracyjną retorykę promowaną przez rząd Vichy i wykorzystywaną przez nazistów w latach 1940-1944. Studium Rachel Orzech oferuje dokładne zbadanie miejsca Wagnera w krajobrazie kulturowym Francji w tym czasie, przyczyniając się do naszego zrozumienia, w jaki sposób Francuzi zmagali się z jednym z najtrudniejszych okresów w swojej historii.