Opinie czytelników
Podsumowanie:The Weight of a Thousand Feathers to głęboko emocjonalna i prowokująca do myślenia powieść, która zgłębia złożone tematy związane z miłością, opieką i dylematami moralnymi związanymi z nieuleczalną chorobą. Historia Bobby'ego Seeda, nastoletniego chłopca, który staje przed rozdzierającą serce decyzją o pomocy swojej matce, cierpiącej na stwardnienie rozsiane, w zakończeniu jej cierpienia. Książka jest chwalona za unikalny styl pisania, łączący krótkie, wpływowe rozdziały i poezję, co wzmacnia więź czytelnika z bohaterami i ich zmaganiami. Chociaż narracja jest wciągająca i angażująca, jest również opisywana jako trudna i ciężka, co czyni ją trudną lekturą dla niektórych.
Zalety:⬤ Emocjonalna i wpływowa narracja, która rezonuje z czytelnikami.
⬤ Dobrze rozwinięty główny bohater, Bobby, który porusza złożone tematy miłości i opieki.
⬤ Unikalny styl pisania z krótkimi rozdziałami i poezją, które sprawiają, że książka jest wciągająca.
⬤ Przemawia do tych, którzy znają zmagania z nieuleczalną chorobą i opieką.
⬤ Polecana przez wielu recenzentów ze względu na głębię i sposób opowiadania historii.
Wady:⬤ Nie jest to łatwa ani rozrywkowa lektura; może być ciężka i łamiąca serce.
⬤ Tematy mogą być zbyt intensywne dla młodszych czytelników, a niektórzy polecają ją tylko osobom powyżej 1 roku życia.
⬤ Trudne dylematy moralne, które mogą być wyzwaniem dla niektórych czytelników.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Weight of a Thousand Feathers
Zawartość książki:
Eksperci od dzieci powiedzą ci, że jestem zbyt młoda, by dźwigać taki ciężar odpowiedzialności na swoich delikatnych barkach.
Ale tak naprawdę, co oni wiedzą? Kim jest Bobby Seed? To przeciętny szesnastolatek - te same pragnienia, te same lęki, te same rozterki. Nudny, nudny, nudny.
Ale jest też Bobby Seed, który jest daleki od przeciętności. Bobby Seed, który musi trzy razy w tygodniu wycierać tyłek swojej mamie, czyścić ją gąbką i próbować ukoić jej ból. Bobby Seed, którego zadaniem jest dbanie o swojego młodszego brata, Danny'ego, pocieranie jego pleców, gdy jest zestresowany i może tylko jęczeć i kołysać się zamiast mówić.
To właśnie Bobby Seed. Ten sam, ten sam, ten sam, a jednak inny, inny, inny...
