W towarzystwie sztuki: Prywatne dzienniki dyrektora muzeum

Opinie czytelników

Książka jest fascynującym pamiętnikiem dyrektora muzeum Perry'ego Rathbone'a, oferującym bogaty wgląd w świat sztuki połowy XX wieku. Zawiera osobiste anegdoty, znaczące relacje i unikalną perspektywę Rathbone'a na znaczące wydarzenia i postacie jego czasów.

Szczegółowy wgląd w świat sztuki, wciągające osobiste anegdoty, urocze i opiniotwórcze pisanie, bogaty kontekst historyczny i transformacyjny wpływ na Bostońskie Muzeum Sztuk Pięknych.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na relacjach osobistych i wydarzeniach społecznych za mniej atrakcyjne, jeśli szukają czysto akademickiego podejścia do historii sztuki.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

In the Company of Art: A Museum Director's Private Journals

Zawartość książki:

Żywa relacja z pierwszej ręki z codziennego życia dyrektora dużego muzeum.

W ciągu swojej trzydziestodwuletniej kariery w Muzeum Sztuki w St. Louis i Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie Perry T. Rathbone prowadził dziennik. Są to jego nieskrywane i spontaniczne wypowiedzi, nieprzeznaczone do publikacji - przynajmniej nie za jego życia.

Sam w swoim gabinecie pod koniec dnia, Rathbone pisał w dużym szkicowniku bez linii, wyładowując wszystko, co było świeże w jego umyśle. Niezależnie od tego, czy było to spotkanie w muzeum, podróż służbowa, czy impreza, z której właśnie wrócił, pisał o tym, kogo spotkał, co o nich myślał, o atmosferze, rozmowie, sztuce, winie i jedzeniu.

Dzienniki Rathbone'a stanowią okno na erę sejsmicznych zmian kulturowych widzianych oczami cara sztuki i twórcy gustów. Są tam spotkania z artystami takimi jak William de Kooning, Edward Hopper, Andrew Wyeth, Isamu Noguchi i Alexander Calder, ludźmi pióra takimi jak T.S. Eliot i Aldous Huxley. Są też spostrzeżenia na temat kolekcjonerów, o których względy zabiegał, których zabawiał i którym zabraniał, takich jak Peggy Guggenheim i Joseph Pulitzer, a także o ekscentrycznych bostońskich rodzinach bramińskich z historycznymi powiązaniami z MFA - Lowells, Lambs, Warrens, Coolidges i Codmans. I oczywiście pisze o dreszczyku emocji związanym z asystowaniem Jaqueline Kennedy we wczesnych latach 60-tych przy pożyczkach z MFA na udekorowanie prywatnych kwater w Białym Domu.

In the Company of Art zawiera wpisy do dziennika od końca okresu, w którym Rathbone był dyrektorem Muzeum Sztuki w St. Louis we wczesnych latach pięćdziesiątych, poprzez siedemnaście lat pracy w MFA w Bostonie, aż do lat siedemdziesiątych. Największa koncentracja wpisów koncentruje się na latach sześćdziesiątych, podczas sztandarowych lat dyrekcji Rathbone'a w Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie, kiedy zaczął cieszyć się nagrodami za swoje osiągnięcia w muzeum dzięki nowym nabytkom, odnowionym galeriom, rosnącej frekwencji i członkostwu.

Rathbone był znany ze swojej zdolności do przekształcania muzeów z cichych repozytoriów sztuki w tętniące życiem centra kulturalne. Jest to wyjątkowy zapis tego, co myślał po drodze.