In the Light of Agape
Widzimy dzieci piszczące z zachwytu na świeżo spadłym śniegu. Widzimy zszokowanych ocalałych z tsunami przytulających połamane ciała.
Nie jesteśmy najpierw obiektywni, oderwani lub neutralni. Natychmiast jesteśmy radośni lub przerażeni. Naszą radość i przerażenie napędza pojedyncza siła: agape.
Agape jest tak namacalna jak grawitacja. Tak jak ciężar jest dla grawitacji, tak dobro jest dla agape (lub, z naruszeniem, tak zło jest dla agape). Dominująca zachodnia racjonalność wyklucza teoretyzowanie na temat agape.
Tak więc świeccy intelektualiści, przebudzeni do agape, ale koncepcyjnie ułomni, lamentują nad „kryzysem fundamentów” w etyce i „kryzysem legitymizacji” w teorii politycznej. Jednak w świetle agape nie ma wątpliwości co do podstawowych obowiązków etycznych suwerena ani co do niezliczonych kwestii etycznych (zła pedofilii, gwałtu, niewolnictwa, rasizmu, wykorzystywania chorób dla zysku). W ten sposób agape może globalnie ugruntować etykę.
Co więcej, w zakresie, w jakim „wierny” oznacza nie propozycję, ale żywą wierność agape, agape może ugruntować międzywyznaniowy duchowy konsensus. Angażując intelektualistów od Augustyna i Dostojewskiego po Emmanuela Levinasa i Petera Singera, zajmując się kwestiami od praw zwierząt i istoty duchowości po pasję Tory i relacje międzywyznaniowe, Greenway pokazuje duchową płodność i rzeczywisty potencjał etyczny, który płynie z filozoficznej eksploracji agape.
