W stronę patriarchalnej republiki: Secesja Gruzji

Opinie czytelników

Książka Michaela P. Johnsona oferuje kompleksową i wciągającą analizę secesji Gruzji, popartą szeroko zakrojonymi badaniami. Podważa ona tradycyjne narracje dotyczące procesu secesji i podkreśla, że decyzja ta była spowodowana wewnętrznymi konfliktami w społeczeństwie gruzińskim, a nie wyłącznie naciskami zewnętrznymi. Johnson zarysowuje podwójną rewolucję, najpierw na rzecz rządów wewnętrznych poprzez secesję, a następnie walkę o władzę wewnętrzną odzwierciedloną w nowej konstytucji stanowej. Chociaż książka została dobrze przyjęta ze względu na jej głębię i wnikliwość, niektórzy czytelnicy uważali, że ostatnie części straciły impet.

⬤ Wnikliwie zbadana ze znaczną ilością szczegółów historycznych
⬤ wciągająca i wnikliwa analiza
⬤ kwestionuje tradycyjne wyjaśnienia secesji i zapewnia zniuansowaną perspektywę
⬤ opisana jako najlepsze studium przypadku na ten temat
⬤ wpływowa praca, która pozostaje aktualna 20 lat po publikacji.

Książka traci tempo w późniejszych rozdziałach, szczególnie w odniesieniu do dyskusji na temat drugiej rewolucji, która może nie zainteresować wszystkich czytelników; niektórzy mogą uznać interpretacje Johnsona za dyskusyjne.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Toward a Patriarchal Republic: The Secession of Georgia

Zawartość książki:

Tradycyjnie secesja stanów dolnego Południa była postrzegana jako irracjonalna reakcja na wybór Lincolna lub jako racjonalna odpowiedź na prawdziwe zagrożenie, jakie republikański prezydent stanowił dla geograficznej ekspansji niewolnictwa. Oba poglądy podkreślają fundamentalne znaczenie relacji między rządem federalnym a południowymi stanami, ale pomijają stopień, w jakim secesja była odpowiedzią na kryzys wewnątrz Południa.

Johnson twierdzi, że secesja była podwójną rewolucją - na rzecz rządów wewnętrznych i tych, którzy rządzili w domu - spowodowaną wewnętrznym kryzysem w południowym społeczeństwie. Przedstawia on secesję jako kulminację długo rozwijającego się napięcia między niewolnictwem z jednej strony, a instytucjonalnymi i ideologicznymi konsekwencjami rewolucji amerykańskiej z drugiej. Napięcie to było maskowane w latach antebellum przez sprzeczne społeczne, polityczne, sekcyjne i narodowe lojalności wielu południowców.

Wybór Lincolna zmusił południowców do dokonania wyboru między ich lojalnościami, a ich wybór ujawnił Południe, które było podzielone wzdłuż linii pokrywających się z grubsza z zainteresowaniem niewolnictwem i ustalonym porządkiem. Wychodząc od dokładnej analizy danych wyborczych i integrując dane ilościowe z bardziej tradycyjnymi źródłami literackimi, Johnson wykracza poza sam akt secesji, aby zbadać, co secesjoniści mówili i robili po opuszczeniu Unii.

Chociaż książka ta jest dokładnym studium secesji w Gruzji, ma ona implikacje dla reszty Dolnego Południa. Rezultatem jest nowa teza, która przedstawia secesję jako odpowiedź na bardziej złożony zestaw motywacji, niż dotychczas uznawano.