Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
In Search of Schopenhauer's Cat: Arthur Schopenhauer's Quantum-Mystical Theory of Justice
Teoria sprawiedliwości Arthura Schopenhauera jest radykalna. Sprawiedliwość w systemie myślowym Schopenhauera nie jest konstruktem epistemologicznym. Nie opiera się ani na prawach, ani na procesach. Odrzuca koncepcję indywidualnego obowiązku moralnego tak samo gwałtownie, jak przyjmuje koncepcję zbiorowej winy moralnej. Dla Schopenhauera sprawiedliwość nie jest sposobem oceny rzeczywistości. Jest ona aspektem samej rzeczywistości. Teoria sprawiedliwości Schopenhauera jest ontologią - badaniem samego bytu.
W tej książce Raymond B. Marcin przedstawia kilka powodów, dla których warto dokonać przeglądu i ponownej oceny teorii sprawiedliwości Schopenhauera teraz, prawie dwieście lat po jej pierwszym sformułowaniu. Jednym z nich jest to, że jego teoria sprawiedliwości, oparta na jego filozofii bytu (lub ontologii), wydaje się niezwykle spójna z poglądem na rzeczywistość, który kształtuje się w umysłach współczesnych fizyków kwantowych. Albert Einstein nazwał pisma Schopenhauera "cudownymi", a Erwin Schr dinger nazwał je "pięknymi". Innym powodem jest to, że metafizyczne podstawy teorii sprawiedliwości Schopenhauera wypełniają lukę, która od dawna istnieje między zachodnim i wschodnim podejściem do filozofii i mogła mieć wpływ na myśl Mohandasa K.
Gandhi. Jeszcze innym powodem jest to, że niektóre współczesne ruchy prawnicze o silnej orientacji społecznej zainteresowały się ostatnio pojęciem "wspólnoty". Idea "wspólnoty" w jej najbardziej podstawowym i najbardziej dosłownym znaczeniu leży u podstaw głębokiej ontologii sprawiedliwości Schopenhauera. Wreszcie, pojęcie sprawiedliwości prawie zawsze było badane z epistemologicznego punktu widzenia. Rzadko widzieliśmy, poza tradycją prawa naturalnego, metafizyczne lub ontologiczne badanie sprawiedliwości, a to jest dokładnie to, co daje Schopenhauer.