W poszukiwaniu czarnych konfederatów: Najtrwalszy mit wojny secesyjnej

Opinie czytelników

Książka Kevina Levina obala mit czarnoskórych żołnierzy Konfederacji, zapewniając dokładne badania historyczne, które ilustrują nieobecność czarnych żołnierzy w armii Konfederacji, jednocześnie uznając wkład czarnych niewolników i robotników podczas wojny secesyjnej. Autor śledzi początki mitu, łącząc go z różnymi ruchami społecznymi i politycznymi na przestrzeni lat i podkreśla znaczenie zrozumienia tej narracji w szerszym kontekście historii Ameryki.

Dokładne badania i dobrze udokumentowane źródła.

Wciągający i przystępny styl pisania.

(na podstawie 85 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Searching for Black Confederates: The Civil War's Most Persistent Myth

Zawartość książki:

Ponad 150 lat po zakończeniu wojny secesyjnej wiele stron internetowych, artykułów i organizacji powtarza twierdzenia, że od 500 do 100 000 wolnych i zniewolonych Afroamerykanów chętnie walczyło jako żołnierze armii Konfederacji.

Jak jednak dowodzi Kevin M. Levin w tej starannie zbadanej książce, takie twierdzenia zszokowałyby każdego, kto służył w armii podczas samej wojny.

Levin wyjaśnia, że nieprecyzyjne współczesne relacje, źle zrozumiane materiały źródłowe i inne przeinaczenia pomogły podsycić wzrost mitu czarnego Konfederata. Co więcej, Levin pokazuje, że wiara w istnienie czarnoskórych żołnierzy Konfederacji w dużej mierze powstała w latach siedemdziesiątych XX wieku, okresie, w którym nastąpiła zarówno znacząca zmiana w sposobie, w jaki Amerykanie pamiętali wojnę secesyjną, jak i rosnąca reakcja przeciwko zyskom Afroamerykanów w zakresie praw obywatelskich i innych sfer. Levin bada również role, jakie Afroamerykanie faktycznie pełnili w armii Konfederacji, w tym osobistych służących i robotników przymusowych.

Udowadnia, że niezależnie od niebezpieczeństw, na jakie narażeni byli ci ludzie w obozie, podczas marszu i na polu bitwy, ich status prawny pozostawał niezmieniony. Nawet długo po tym, jak umilkły działa, weterani Konfederacji i inni pisarze pamiętali tych mężczyzn jako byłych niewolników, a nie żołnierzy, co stanowi ważne przypomnienie, że sposób, w jaki wojna jest pamiętana, często jest sprzeczny z historią.