Ocena:
Recenzje książki podkreślają głęboko osobisty i szczery opis walki jednej kobiety z rakiem piersi, podkreślając zarówno wyzwania, jak i chwile humoru i wytrwałości podczas jej podróży. Czytelnicy uważają ten pamiętnik za wiarygodny, pouczający i podnoszący na duchu, co czyni go cennym źródłem informacji zarówno dla pacjentów, jak i opiekunów zmagających się z podobnymi doświadczeniami.
Zalety:⬤ Realistyczny i wiarygodny portret podróży z rakiem.
⬤ Zawiera cenne spostrzeżenia i informacje dla pacjentów i opiekunów.
⬤ Łączy humor z poważnymi tematami, dzięki czemu jest wciągająca.
⬤ Dobrze napisany, z wciągającą narracją i intymnymi szczegółami.
⬤ Inspiruje siłą i nadzieją poprzez wspólne doświadczenia.
⬤ Gorąco polecam dla osób zmagających się z rakiem lub wspierających innych.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali część treści za trudną lub emocjonalną do przetrawienia.
⬤ Wspomniano o problemach technicznych w wersji Kindle, takich jak zduplikowane rozdziały.
⬤ Przyznano, że nie jest to lekka lektura i dla niektórych może być intensywna.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
Fine, Thanks: Stories from the Cancerland Jungle
Zwycięzca Discovery Awards 2020 - Pamiętnik
2020 Maxy Awards Finalist - Nonfiction
2020 PenCraft Award Winner - Nonfiction (Health)
„Atrakcyjne, dociekliwe wspomnienia”. -Kirkus Reviews.
Mary Dunnewold była praktykującą jogę, jedzącą organiczną żywność maniaczką zdrowia. Ale sześć miesięcy po wyraźnym badaniu mammograficznym zdiagnozowano u niej raka piersi w trzecim stadium. Miała sześć guzów. Największy był wielkości letniej śliwki.
W ciągu następnych dwóch lat przeszła obustronną mastektomię, chemioterapię, radioterapię i wiele zabiegów rekonstrukcyjnych. Wkrótce jednak dowiedziała się, że radzenie sobie z rakiem to coś więcej niż tylko cierpienie związane z leczeniem. Jak chodzić po przejściach w małym miasteczku Target, publicznie obwiniając się o raka, zastanawiając się, kto wie, a kto nie? Gdzie spojrzeć, gdy przystojny chirurg plastyczny klęka przed tobą, by zmierzyć tkankę tłuszczową? Jaka etykieta obowiązuje, gdy podczas kolacji twoja klatka piersiowa pęka jak przejrzały arbuz?
W tym pamiętniku autorka przechodzi od potrzeby wyjaśnienia swoich kłopotów do znalezienia sensu pomimo przypadkowości, która dotyka nas wszystkich.