In Pursuit of Poem Shadows: Pureza Cantelo's Second Poetics
Hiszpańska poetka Pureza Canelo, urodzona w 1946 r. w małym miasteczku Moraleja w Estremaduranie, w wieku dwudziestu pięciu lat opublikowała swoje pierwsze zbiory poezji Celda verde i Lugar com n (zdobywca nagrody Adonais w 1970 r.).
W 1979 roku zrozumiała już własną ewolucję estetyczną, którą przedstawiła w Habitable (Primera po tica). Następnie, w 1986 roku, po okresie rozczarowania słowem pisanym, podczas którego opublikowała tylko dwa chapbooki - Espacio de emoci n (1981) i Vega de la paloma (1984) - zredefiniowała swoją pozycję w Tendido verso (Segunda po tica). Zaprojektowany jako uzupełnienie Kolokwium natury ze słowem: Pureza Canelo's First Poetics (Bucknell, 2004), niniejszy tekst rozszyfrowuje zawiły język poetycki dojrzałych dzieł poetki, które w momencie pisania obejmowały dwa wyżej wymienione chapbooki, a także Tendido verso, Pasi n in dita (1990) i No escribir (1999).
Autor śledzi powracające pozycje estetyczne i filozoficzne, które służą rozróżnieniu pierwszej i drugiej poetyki poety. Tendido verso to tom, w którym czasowość zastępuje esencję, zrywając tym samym ze spostrzeżeniami wyrażonymi przez Juana Ram n Jim neza w jego modernistycznej fazie.
W Pasi n in dita intymny zaimkowy dyskurs między poetą a twórczym innym pozwala im połączyć się w nieokreśloną istotę. W tym momencie pożądany cel procesu twórczego zostaje osiągnięty; następuje "święty ślub" (hieros gamos) poety i twórczego innego. No escribir porzuca zmagania z poprzednich książek Canelo i stosuje metodę zalecaną przez jej drugą poetykę.
Uznaje, że tylko proces twórczy może zaspokoić jej pragnienie, a miłość, dominujący symbol tworzenia, rzeczywiście pozwala ustać bólowi poetyckiej porażki. Namiętność musi jednak zatrzymać się przed spełnieniem, ponieważ napisany wiersz, obciążony spojrzeniem i subiektywnością poety, nie może istnieć poza swoim cieniem.
