W pogoni za automatyzacją: Polityka technologii i miejsc pracy od ryczących lat dwudziestych do Wielkiego Społeczeństwa

Opinie czytelników

Książka „Chasing Automation” autorstwa Jerry'ego Prouta bada historyczną walkę między kierownictwem korporacji, pracownikami i rządem od lat dwudziestych do sześćdziesiątych XX wieku w zakresie wykorzystywania innowacji technologicznych. Podkreśla wkład różnych wpływowych postaci i przedstawia ciągłe znaczenie tej dynamiki w dzisiejszej gospodarce, zwłaszcza w odniesieniu do zaawansowanej sztucznej inteligencji.

Książka jest dobrze zbadana i oferuje wciągającą perspektywę historyczną, dzięki czemu złożone kwestie są przystępne. Autor umiejętnie podkreśla rolę zarówno znanych, jak i mniej znanych postaci historycznych, zapewniając głęboki wgląd w toczącą się debatę na temat innowacji i jej społeczno-gospodarczych implikacji.

W recenzji nie wymieniono żadnych konkretnych wad, ale można wywnioskować, że czytelnicy poszukujący współczesnego skupienia się na technologii mogą uznać kontekst historyczny za mniej bezpośrednio odnoszący się do bieżących kwestii.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chasing Automation: The Politics of Technology and Jobs from the Roaring Twenties to the Great Society

Zawartość książki:

Chasing Automation opowiada historię o tym, jak grupa reformatorsko nastawionych polityków w okresie rozkwitu przemysłowej potęgi Ameryki (1921-1966) starała się zaplanować technologiczną przyszłość. Zaczynając od Warrena G. Hardinga i konferencji, którą zwołał w 1921 roku, Jerry Prout przygląda się temu, jak amerykański system polityczny stawił czoła bezrobociu spowodowanemu automatyzacją. Zarówno liberałowie, jak i konserwatyści mówili o kluczowej roli technologii we wzroście gospodarczym i potrzebie znalezienia pracy dla bezrobotnych, a Prout pokazuje, w jaki sposób ich spory obracały się wokół środków osiągnięcia tych wspólnych celów i barier, które stały na drodze.

Ta historia polityczna podkreśla trajektorie dwóch czołowych naukowców tamtego okresu, Norberta Wienera i Vannevara Busha, którzy podążali bardzo różnymi ścieżkami. Wiener zaczął po cichu rozwijać swój język cybernetyki w latach dwudziestych XX wieku, choć jego efekt nie został zrealizowany aż do późnych lat czterdziestych. Bardziej pragmatyczny Bush został poproszony przez FDR o zorganizowanie społeczności naukowej, a jego ostateczny sukces - Projekt Manhattan - jest symbolem technologicznej pychy epoki.

Chasing Automation pokazuje, że wraz z dramatycznym wzrostem amerykańskiej produktywności przemysłowej, system polityczny był na łasce stałego postępu technologii zastępującej pracę. To właśnie nieprzewidywalność postępu technologicznego stanowiła ostatecznie największe wyzwanie. Reformatorom nie udało się stworzyć federalnej agencji planowania, ale stworzyli trwałą siatkę bezpieczeństwa, z której pracownicy nadal korzystają, gdy stajemy w obliczu nowej fali automatyzacji i sztucznej inteligencji.