W pogodny dzień mogliby zobaczyć siódme miejsce: Najgorsze drużyny baseballowe

Opinie czytelników

Książka zapewnia zabawne i wnikliwe spojrzenie na niektóre z najgorszych drużyn w historii baseballu, łącząc statystyki z wciągającymi narracjami. Podkreśla mniej znane drużyny i ich zmagania, co czyni ją wartościową lekturą dla fanów baseballu.

Świetnie napisana, bardzo pouczająca, zabawna historia, dobrze wyważone statystyki i anegdoty, obejmuje mniej znane drużyny, oferuje pocieszenie fanom walczących drużyn oraz szybką i przyjemną lekturę.

Niektóre drużyny, takie jak Mets z 1962 roku i Orioles z 1988 roku, mogłyby zostać lepiej omówione; książka wydaje się przestarzała i brakuje w niej najnowszych drużyn, które mogłyby zostać uwzględnione.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On a Clear Day They Could See Seventh Place: Baseball's Worst Teams

Zawartość książki:

Błądzić jest rzeczą ludzką.

Prawdziwy błąd wymaga wysiłku zespołowego. Wszyscy kibicują klubom, które wygrywają puchary, ale co z miernotami, które umożliwiły im triumf? Nadszedł czas, aby oddać sprawiedliwość najsłabszym drużynom baseballu.

Oto one: Washington Senators z 1904 roku, których jedyny dobry gracz, trzydziestopięcioletni gwiazdor, zanurkował (śmiertelnie, do wodospadu Niagara); Boston Braves z 1935 roku, którzy ustanowili standard National League pod względem procentu przegranych, mimo że w ich składzie było trzech Hall of Famerów - w tym jankeski wygnaniec Babe Ruth; Pittsburgh Pirates z 1952 roku, zespół Joe Garagioli, który był tak zły, że jak sam żartował, "nie umieściliby naszych zdjęć na kartach gumy balonowej"; oraz New York Mets z 1962 roku, może nie najgorszy zespół w historii, ale zdecydowanie najzabawniejszy we współczesnej historii baseballu. Otrzymasz statystyki, wyniki, skandale i sekrety w tej nieskrępowanej relacji. Kiedy wśród ocalałych z tych diamentowych katastrof znajdują się takie legendy jak Marv Throneberry, Ralph Kiner, Cal Ripken Jr, Roger Craig i Joe Garagiola, możesz być pewien, że książka (w przeciwieństwie do jej tematów) jest zwycięzcą.

Pisarstwo sportowe George'a Robinsona pojawiło się w takich publikacjach jak New York Times, Newsday i Washington Post. Charles Salzberg jest autorem licznych artykułów i książek, w tym Swann's Last Song, The Mad Fisherman i From Set Shot to Slam Dunk: The Glory Days of Basketball in the Words of Those Who Played It, dostępnej w wydaniu Bison Books.