Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
In Kierkegaard's Garden with the Poppy Blooms: Why Derrida Doesn't Read Kierkegaard When He Reads Kierkegaard
Chris Boesel zaprasza czytelników do literackiego zamysłu w stylu Kierkegaarda, tworząc dwa pseudonimowe głosy - jeden filozoficzny i dekonstrukcyjny, drugi teologiczny i konfesyjny - aby zainscenizować spotkanie dwóch komentarzy do Lęku i drżenia Kierkegaarda.
Z jednej strony rywalizacja między tymi dwoma komentarzami pokazuje, w jakim stopniu spotkanie między dekonstrukcją a Kierkegaardem nie miało miejsca w miejscu, w którym wszyscy myślą, że miało miejsce, w czytaniu przez Derridę Lęku i drżenia w Darze śmierci. Na głębszym poziomie Boesel argumentuje, że błędne odczytanie Lęku i drżenia przez Derridę jest zarówno źródłem, jak i symptomem szerszego problemu: apofatycznej ślepej plamki w dekonstrukcyjnym zaangażowaniu w teologię chrześcijańską w filozofii religii i teologii postmodernistycznej.
Ta ślepa plamka wymazuje teologiczne i etyczne możliwości tego, co Boesel nazywa Kierkegaardiańską wiarą konfesyjną, możliwości zakorzenione w "dekonstrukcyjnej dekonstrukcyjności", która wytwarza własne dekonstrukcyjne efekty. Jako korekta tej ślepej plamki, zainscenizowane tutaj spotkanie dekonstrukcji i Kierkegaarda pokazuje, w jaki sposób te efekty robią to, co zapowiadają samozwańcze apofatyczne środki zaradcze "wiary konfesyjnej", zakłócają ludzkie panowanie nad Bogiem i bliźnimi, wzywając jednocześnie do konkretnych zobowiązań na rzecz sprawiedliwości dla wdowy, sieroty i obcego.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)